Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

14 februari 2010

Mijn liefdesaria ter gelegenheid van Valentijn

Ik weet het, niet iedereen houdt van opera, en zeker niet iedereen van Wagner. Als Vlaams Nationalist ben je dan al helemaal verdacht van sympathieën met snorremans. Wanneer men als Vlaming van Wagner houdt is het enkel onverdacht wanneer men bovendien joods is. Toch durf ik ter gelegenheid van Valentijn het lied "Morgenlich Leuchted" uit "Die Meistersinger von Nürnberg" voorstellen, en wel om volgende redenen:
Het is een 'oergermaans/oereuropees' verhaal dat zich afspeelt in de middeleeuwen, en waar door gegadigden tijdens een zangwedstrijd wordt gekampt om de hand van Eva.
Het personage Walther von Stolzing zingt daar een wonderbaarlijk lied opgedragen aan Eva, de schone deerne om wie de wedstrijd plaatsvindt, en dat een ode is aan de vrouw, haar "tuin van Eden", haar schoonheid.
Walther wint de wedstrijd, en ...ze leefden lang en gelukkig.
(Geen interessante beelden als in de versie die op Angeljes staat bij mijn tekstje en die ik ter vergelijking onder de versie van Lauritz Melchior plak, maar met de naar mijn mening beste uitvoering door de beste heldentenor ooit: Lauritz Melchior. Het is weliswaar te snel, maar dat moest hier wel om technische redenen voor de opname, anders kon het lied niet helemaal op de 78 toerenplaat. Ik heb nog wel een tragere (betere) versie van hem die niet op youtube staat. Stel je voor dat hij dit met de techniek van vandaag nog eens kon overdoen.)

Deze versie van Johan Botha uit 2008 vind ik dan weer te traag, en hier golden geen technische beperkingen.
value="http://www.youtube.com/v/NrjnelUsbZI&hl=en_US&fs=1&rel=0">


Dat is onze cultuur en de manier hoe wij al eeuwen in dit deel van de wereld, vrouwen behandelen, aanbidden, bezingen en het hof maken.
Hier worden vrouwen niet opgesloten in een keuken, onthouden van onderwijs, verstopt onder een burka of een hoofddoek. Hier moeten ze geen drie passen achter hun man aanlopen, niet oppassen wat ze zeggen of doen en zijn hun woord en recht even groot als dat van mannen.

Dat vrouwen in onze contreien, (vaak wel de sterke uit de gegoede klassen), net zo veel waard zijn als mannen bewijst de geschiedenis met: Jeanne d'Arc, Margaretha van Oostenrijk, Elisabeth I en II, Koningin Victoria, Marie Curie, .... juffrouw Ellen.
Vandaag zijn de echte verdedigers van de vrouwenrechten te vinden in de partij die uit de media wordt geweerd.
Een beetje raar misschien om daarvoor hetzelfde woord te gebruiken, maar als man ben ik een 'feminist', ik hou van vrouwen en dan in de eerste plaats hondstrouw van mijn eigen vrouw. Geen feminist van het soort dat positieve discriminatie goedkeurt en beslist niet van het verfoeilijke type dat zich feminist noemt maar dat nu niet op de barricaden staat om de wantoestanden bij moslims, andere godsdiensten en culturen aan te klagen en scherp te veroordelen.
Bij mij zijn mijn dochters mij even dierbaar, met even grote rechten , waarde, en kansen als mijn zoon, en dat moeten we verdomme zo houden.
Zoals Rubens vrouwen schilderde, als in de gedichten uit de romantiek, de liefdesaria's Morgenlich Leuchtend van Wagner of Schönste der Frauen uit de operette Giuditta van Franz Lehar, zo is Valentijn voor mij een moment om na 37 jaar huwelijk mijn vrouw nog steeds mijn liefde te verklaren.

Geen opmerkingen: