De collectebus rammelt, en ik loop voorbij

Allerhande collectebussen worden de laatste tijd weer onder onze neus geduwd.
De goed geöliede NGO machines doen weer overuren. De liefdadigheidsbusiness draait als nooit te voren.
Voor 11.11.11 met aan het hoofd de verzuurde-donkerrode-met-groene-bollen-die-eigenlijk-niets-kan, Jos Geysels, nu gewoon lid van Groen?, zijn het hoogdagen.
Mensen die de laatste jaren al eens bij de notaris moesten passeren hebben zich waarschijnlijk ook al verbaasd over de grote verscheidenheid aan brochures die er in de wachtzaal liggen om u te overtuigen uw geld weg te schenken aan een goed doel, en eventueel dat te regelen via uw testament.
En het werkt wellicht, want kwetsbare mensen in hun oude dag kunnen overhaald worden om hun geld weg te schenken aan een door reclameboys, psychologen en sociaal werkers bedachte organisatie, eerder dan aan hun familie, hun vrienden of de naaste omgeving.
Hoe verder weg het goede doel, hoe vreemder, hoe donkerder hoe beter; vooral voor de bedenkers van de hulporganisaties, die er met velen goed van kunnen leven, en die reizen naar en in de exotische landjes waar ze onthaald worden als Sinterklazen.
U dacht toch niet dat al die mensen in die organisaties dat belangeloos deden?
De mensen en jongeren die met de collectebus rondlopen, die wel ja. Dat zijn de enige idealisten die dat gratis doen, en die verdienen nog mijn respect, al is het voor hen vaak een hobby onder vrienden als de Chiro of een toneelgezelschap.
De proffesionals hier, die leven daar goed van, en de gemiddelde ontwikkelingswerker ginder verdient een gigantisch salaris in verhouding tot de plaatselijke Jan Modaal in Afrika, Azie of Zuid Amerika.
Ze rijden er rond in 4x4, fuiven wat af met de collega's van de andere NGO's die uit diverse landen van Europa en Noord Amerika komen en hebben er een status en plaatselijke hulpjes waarvan ze hier met hun capaciteiten alleen maar zouden kunnen dromen.
Zijn het welzijns en ontwikelingswerkers of zijn het avonturiers, die in een vorige eeuw in andere omstandigheden net zo goed in het kamp van de huurlingen of de jezuieten hadden kunnen actief zijn.
Zorgen al die NGO's wel voor ontwikkeling? Mag er wel kritiek op worden geleverd of wordt men dan al meteen uitgescholden als harteloos, egoistisch of fascist? Af en toe komt er iets aan de oppervlakte drijven, of roert er iemand in de beerput.

De opdringerigheid waarmee de collectes worden georganiseerd en de wijze waarop men mensen bespeelt en moreel onder druk zet en verplicht, heeft veel meer weg van psychologische chantage dan van vrijblijvendheid.

En wie controleert al die organisaties? Waarom wordt die controle niet publiek gemaakt door strenge onafhankelijke auditkantoren , die niet eerst meegenomen worden langs een goed restaurant of een andere incentive om een positief rapport te schrijven dat niet klopt?

Misbruiken woekeren er zoals de doping in de sport, en ze zijn niet uit te roeien, zelfs niet met superinspecteurs. Daarvoor bevinden zich de crime scenes te ver van hier.

Ga maar eens na hoe en waar de caritatieve instellingen zich gevestigd hebben en welke levensstijl er op na gehouden wordt, en hoe men de invloed die men met het gedoneeerde geld aanwendt en misbruikt voor politieke of religieuze doelen.
Bijvoorbeeld Caritas Catholica dat een van de gootste kantoorpanden op het industriepark van Heverlee betrekt.
Of ga, zo u er eens in de buurt bent, eens kijken in wat voor luxe het Rode Kruis en de directie in Genève baden en wat voor auto's er af en aan rijden ( niet enkel van de bezoekers)
Deze prestigieuze en dure stijl vinden ze daar wellicht nodig om mondaine figuren als princess Astrid te kunnen ontvangen en andere op grote voet levende beroemdheden aan te spreken om een deel van het vele geld dat ze hebben verdiend, soms wellicht dankzij uitbuiting, te herverdelen via hun organisatie, als aflaat voor hun zonden en ter sussen van hun geweten.
Ik heb medelijden met de mensen die zich belangeloos inzetten om met de collecte bus rond te gaan en die hun tijd en zweet inzetten om anderen gratis te helpen. Princes Astrid of de directeur van het Rode Kruis, Caritas Catholica of Oxfam zal men wel nooit aantreffen aan een verkeerslicht in de regen. Tenzij voor vijf minuten wanneer er een camera en een microfoon in de buurt zijn.
De beste liefdadigheid is wellicht geen liefdadigheid. Zo er dan toch liefdadigheid moet zijn, dan moet die gratis en belangeloos zijn verstoken van een of ander politiek of religieus doel of gedachte. Dat is evenwel een verhaal apart dat ik op een andere keer nog eens wil neerschrijven, omdat het deze post nog langer maakt dan menig mens wilt lezen, en mij te veel tijd ineens zou vergen.
De steeds groeiende wereldbevolking moet drastisch dalen. Zoniet zijn rampen ziektes en oorlogen een toenemend verschijnsel. Een halvering (of meer) van de wereldbevolking zou een halvering van de opwarming en pollutie betekenen, zou ruimte scheppen die mensen nodig hebben, en zou de humanitaire organisaties haast overbodig maken.

Gelukkig kan ik alles nalaten aan mijn kinderen, en weet ik genoeg van deze NGO- oplichterij om zonder wroeging elke collectebus te negeren.
Trouwens ik betaal zoals iedereen, die niet op zijn oor ligt, al te veel belastingen en al ongewild voor allerhande duistere projecten en over en weer reizende ministers, politici en diplomaten.

Recente artikels van elders:

"Geld voor goede doelen komt niet juist terecht"
Van het geld dat geschonken wordt aan goede doelen gaat slechts een klein deel effectief naar de mensen voor wie het bestemd is, de armen. Dat zegt auteur Thierry Debels in zijn nieuwe boek, waarover Het Nieuws van VTM vrijdagavond berichtte. In zijn boek toont Debels via vertrouwelijke documenten aan dat het geld voor goede doelen niet altijd terechtkomt bij de mensen voor wie het bestemd is. In het geval van Vredeseilanden gaat van elke vijftig euro uiteindelijk maar vijf euro naar de armen. Volgens Debels komt dat door de werking van de organisatie. Er gaat bijvoorbeeld al 25 procent van het geld naar de lonen van de werknemers hier in België, daarnaast moeten ook de kantoren in het zuiden gefinancierd worden. De partners in het zuiden krijgen ook nog eens 30 procent, en uiteindelijk komt maar 15 procent van het gedoneerde bedrag terecht bij de arme boeren. Bij Vredeseilanden ontkennen ze de aantijgingen. Dré Smessaerts van de organisatie zegt dat Debels zich baseert op een document van drie jaar geleden, "een oefening waar we zelf niet tevreden over waren, en die we niet hebben gebruikt in onze externe communicatie." (red. dus erkent hij dat het wel degelijk juist is maar niet bekend mocht raken) Debels beschuldigt ook enkele organisaties die lid zijn van 11.11.11.

De eerlijke handel volgens OXFAM en co.
De komende dagen zullen ze weer langs alle kanten komen schooien in het kader van 11.11.11. , "eerlijke handel" en andere zaken die alleen tot doel hebben de NGO's te verrijken. In nummer 831 van het satirisch weekblad 't Scheldt (http://www.tscheldt.be/) verscheen hieromtrent het artikel "the Che-trail". En wat lezen we hierin? Uiteraard het feit dat de politiek correcte media al jarenlang het proces maken van bijvoorbeeld Shell of Douwe Egberts dewelke arme boeren zouden uitbuiten en zelf met de winsten zouden lopen. De linksen van OXFAM voelen zich geroepen om die "armen" te verdedigen en prediken daarom eerlijke handel. Maar wat blijkt nu? Om de bewonderaars van Che-terrorist-Guevara ter wille te zijn, worden zelfs een soort bedevaartsreizen ingelegd naar zijn graf. De zogenaamde "Che-trail". In een advertentie in het Nederlandse Algemeen Daagblad wordt zelfs reclame gemaakt voor het feit dat men bij de Boliviaanse straatarme boeren kan logeren, om ook hun wereld te kennen. En wat kost een overnachting met ontbijt? Drie dollar per persoon, wat omgerekend zowat twee euro per dag is. Van uitbuiting gesproken.Dat zijn dus de fameuze linksen: iedereen aanklagen dat ze de armen uit het zuiden moeten steunen, maar ondertussen zelf rijk worden door diezelfde 'slachtoffers' uit te buiten en hen voor een aalmoes mensen laten herbergen. Ik vraag me af wat de journalisten van de politiek correcte zijde hierop hebben te zeggen. Het weze een waarschuwing voor iedereen die in de verhaaltjes trapt van zij die dezer dagen komen bedelen voor uw steun aan het zuiden.

Elf elf elf, goed voor een ander, beter voor zichzelf
Dat het zwarte continent één grote puinhoop is en blijft, is een open deur intrappen. Europa heeft daar twee fouten gemaakt: het was er beter weggebleven en toen het er toch was, was het er zo niet mogen opstappen. Hoe slecht de koloniale tijd toen ook zou kunnen geweest zijn, wat ervoor in de plaats gekomen is, is nog veel slechter. Van de bestaande infrastructuur is zo goed als niets over gebleven. Uit een recent rapport is nog gebleken dat er de laatste vijftien jaar evenveel geld is uitgegeven aan wapens als aan ontwikkelingshulp. Elkaar uitmoorden en alles kapot maken lijkt in zwart Afrika zowat de normale situatie te zijn geworden. Gisteren was het in West-Afrika, nu is het in Darfour, oostelijk Kongo en Somalië. Buiten het feit dat de koloniale machten zich uit Afrika hebben teruggetrokken (België deed dat in de recordtijd van zes maanden!), zijn ook de grenzen van de oude koloniale machten bewaard gebleven. Dat maakt dat zowat heel zwart Afrika bestaat uit kunstmatige landen, zeg maar België's in 't groot, in 't zwart en in de illegaliteit.Om toch een beetje de miserie van de plaatselijke bevolkingen te lenigen zijn er tegenwoordige ontelbare zgn ngo's (niet gouvernementele organisaties). In tegenstelling tot de vroegere missionarissen die zich letterlijk opofferden voor hun missies (en dat dikwijls met de dood hebben betaald), werken in die ngo's allemaal mensen die moeten betaald worden, wier bankrekening in Europa elke maand wordt bijgevuld en wier onkosten betaald dienen te worden. Dat er tenslotte van het geld dat 11.11.11 en Co hier ophalen, er nog weinig ter plaatse komt bij de hulpbehoevende mensen, is al langer een publiek geheim.Aan dat geheim lijkt nu een einde te komen. Een zekere Thierry Debels (rijmt met "rebels") heeft een boek geschreven over de volgens hem inefficiënte en frauduleuze ngo-wereld. Zijn verhaal is in hoofdzaak gebaseerd op de Vlaamse ngo Vredeseilanden, een organisatie die als een van de betere werd beschouwd. Volgens Debels blijft er van elke honderd euro in de collectebus slechts één (1!) over voor de mensen uit het zuiden. Dat is nog veel erger dan eerst werd vermoed. Zijn boek verschijnt woensdag bij Borgerhoff en Lamberigts.En er is nog meer. 11.11.11 heeft niemand minder dan Jos Geysels binnengehaald, de vroegere secretaris van Agalev en de uitvinder van het cordon sanitair. Ik kan moeilijk aannemen dat men bij 11.11.11 niet wist wie Geysels was. In dat geval is zijn benoeming in de top van de organisatie ronduit een kaakslag voor alle overtuigde Vlamingen en doen die laatste er goed aan geen cent meer te geven aan 11.11.11. Let wel op, beste mensen: blijf geven voor de derde wereld (en ook voor de eigen, vierde wereld), maar niet meer via 11.11.11. Organisaties die ons uitdagen verdienen onze centen niet.
04-11-2007, 10:22 Geschreven door guido van alphen http://blog.seniorennet.be/guvaal/

11.11.11
Ook dit jaar viel er een overschrijvingsformulier van elf enz. in de brievenbus bij de mensen van Kasterlee. Vermits die organisatie zo wat het morele alleenrecht lijkt te claimen op alles wat met hulp aan arme mensen in onderontwikkelde landen te maken heeft en ook zwaar gesubsidiëerd wordt door de overheid, stelt een argeloze burger zich vragen over wat er eigenlijk met al dat ingezamelde (belasting-)geld gebeurt. Niet dat we twijfelen aan de goede bedoelingen van mensen, die zich vol idealisme inzetten en willen ijveren voor een betere wereld, maar de ervaring leert dat goede bedoelingen zelden garant staan voor een efficiënte politiek.
Een beetje grasduinen op de website van elf enz. brengt een beetje licht in de duisternis.
Zo kunnen we vernemen dat in ’04 negenhonderdduizend € besteed werd aan campagnekosten, o.a. aan personeel en publiciteit. Dat is alvast een fors bedrag, zeker wanneer men rekening houdt met de goodwill waarop de organisatie kan rekenen in de media.
Aan de zgn. Noordwerking wordt 25% (1.200.000 €) van de inkomsten besteed : die werking omvat “beleidsbeïnvloeding”, “educaties”, publieksacties en studiewerk. Om het met andere woorden te zeggen : ruim twee miljoen € worden gespendeerd aan politieke actievoering in eigen land. Wie wordt daar beter van ? Wie krijgt er een riante wedde uitbetaald om aan “beleidsbeïnvloeding” te doen ? Wat omvatten die “educaties” ? Let wel, tot hier is nog geen eurocent aan werkelijke hulp uitgegeven !
Tweeëntwintig procent van de ontvangsten gaat naar “partners in het zuiden”. Wie zijn die partners zoal ? Die worden vaag omschreven als lidorganisaties en daar moeten we het dan mee doen.
De hoofdmoot (53%)gaat naar partners en lidorganisaties. Hun projecten worden eerst gescreend door een onafhankelijke commissie vooraleer ze geld toebedeeld krijgen. Directe partners zijn o.a. Protos, Bevrijde Wereld, Trias, Oxfam, Vredeseilanden, Broederlijk Delen, Max Havelaar, Alterfin…. Kortom de ganse panoplie van linkse tot extreem-linkse wereldverbeteraars, die al ruim veertig jaar moord en brand schreeuwen over schrijnende toestanden in de derde wereld en ons trachten een schuldcomplex aan te praten net alsof de modale westerling er schuld aan heeft dat genadeloze dictators over hun volk heersen als ware satrapen.
Uit bovenstaande gegevens kunnen we enkel concluderen dat elf enz. in hoofdzaak politiek actief is en zich aan de mensen wil opdringen als het levend geweten van de wereld. Bovendien zijn ze er ook nog in geslaagd de politiek correcte partijen en media in hun netten te vangen om subsidies en goodwill los te weken :
Mensen, doorprik de fabeltjes van de cynische bedriegers en help behoeftige mensen uit eigen omgeving, uit eigen volk !
Jef Verrycken

De Tijd 5/11/2007
Studie bevestigt stelling Thierry Debels over Belgische ngo's
Er bestaat een studie van de actiegroep Stop Armoede Nu uit 2006 die de stellingen van Thiery Debels over Belgische niet-gouvernementele organisatie (ngo's) bevestigt. Debels is de auteur van het boek "Hoe goed is het goede doel?" dat woensdag op de markt komt. Hij beweert dat van elke geschonken 100 euro slechts 1 euro naar de Derde Wereld gaat.In hun studie van november 2006 maakt Stop Armoede Nu een kritische doorlichting van zowel internationale als Belgische ngo's op basis van bestaand cijfermateriaal. Volgens het onderzoek is er vooral een gebrek aan transparantie in verband met de besteding van de miljoenen die ngo's krijgen, zowel in België als in het partnerland. Bovendien worden subsidies soms ingezet voor doelen die niet overeenkomen met de beleidsdoelstelling van de overheid. (SER)