Meesters Ivo Flachet, Selma Benkhelifa, Julie Tieleman en Mieke Van Laer maken deel uit van het linkse advocatennetwerk Progress Lawyers Network en verdedigen regelmatig asielzoekers tijdens hun procedure. Ook nu kwamen ze in het nieuws naar aanleiding van de kraanbezettingen en hongerstakingen van hun klanten. Ze schuwen de camera's en de gratis reclame voor hun kantoor en hun eigen diensten in de kranten en op hun website niet.
Het Progress Lawyers Network PLN kwamen in de bekendheid als advocatennetwerk en kantoor bij de verdediging van asielzoekers , illegalen (sans papiers), enz...
en recent als de spreekbuis van de honderden hongerstakende(?)asielzoekers die de laatste maanden kerken, feestzalen en kranen bezetten. Ze zijn met een vijtiental advocaten + medewerkers, en hebben kantoren in Brussel en Antwerpen. Ze adviseren al die mensen hoe ze actie moeten voeren , welke gaten er in de wet kunnen geëxploiteerd worden,hoe de overheid kan gechanteerd worden, en hoe ze vervolging en uitzetting kunnen verhinderen. Daarnaast verdedigen ze ook de voornamelijk allochtone kleine(?) criminelen, en probleemjongeren. Tegelijk is de PLN ook een belangrijke lobbymachine die voor regularisatie, voor open grenzen, migratie en gezinsherenigingen is. Ze organiseren hiervoor verschillende coloquia.
Het liefst zouden ze al de ellende maar ook alle ellendelingen naar hier halen om mee te eten van uw zweet.
Ze zijn geen alleenstaand geval, er zijn meerdere zulke advocatenkantoren, de een al wat vaker in de aandacht dan de andere.
Maar hoe werkt hun systeem eigenlijk?
Ik begreep niet goed hoe die organisaties en die tientallen medewerkers van dergelijk linkse advocatenkantoren in leven konden blijven, ja daar zelfs riant hun boterham mee konden verdienen.
Ik vroeg dat dus aan mijn eigen advocaat, en hij gaf me kort het antwoord, al vond hij die vraag nogal kies. Het is immers een ongedrukt geheim dat advocaten elkaar ontzien.
Toch antwoordde hij na aandringen: dat is routine en seriewerk. Ze zoeken zelf grote groepen op, vertellen deze dat zij hun kunnen begeleiden bij hun asielaanvraag en overhalen iedereen met hun in zee te gaan aan het pro deo tarief. Door de grote groep mensen is de procedure te standaardiseren en vergt dit slechts wat aanpassingen met de tekstverwerking en het invullen van de namen met de computer. Een aanvraag voor de pro deo vergoeding rolt tegelijk al even snel uit de computer. De belastingbetaler wordt dus gemolken om uiteindelijk nog meer uitgeknepen te worden door de dure gerechtelijke procedures, processen en de uiteindelijke
toelagen en steun die ondertussen aan de klanten van de linkse advocatenkantoren, de allochtonen dus, worden uitgekeerd.
Maar het liedje is maar mooi als het blijft duren. Dus dienen steeds nieuwe klanten te worden gezocht.
Daarom rekruteren die advocatenkantoren zelf actief onder asielzoekers sans papiers allochtonen in de bekende quartiers met veel migranten, huisjesmelkers, vluchthuizen en zwartwerk.
Ze worden aan cliënteel geholpen via mond tot mond reclame, maar ook allerlei sociale instellingen, vzw's en diverse al dan niet gesubsidieerde organisaties, en in immigratie-geslaagde allochtonen.
Wanneer ze succes boeken met een procedure, een actie, een repatriëring kunnen stoppen, criminelen in geen tijd kunnen vrij krijgen, dan creëert dit een aanzuigeffect van klanten. Tot in de migratielanden hoort men dan de tamtam, en mensensmokkelaars geven ruim advies bij welk kantoor ze moeten gaan aankloppen bij problemen, asielaanvraag of regularisatie.
Vooraf wordt migranten al bij het vertrek in hun thuisland op het hart gedrukt te vertellen geen papieren te hebben, geen nationaliteit te bezitten, want dan kunnen ze nooit teruggestuurd worden.
Het is logisch dat elk loopje dat er met het gerecht, de politie, de ministers en de OCMW's wordt genomen, elke succesvolle , liefst grootschalige actie, dit de reputatie van het advocatenkantoor tot in de donkerste hoeken van deze planeet doet toenemen. Rechtevenredig daarmee stijgt hun inkomen dat uit het pro-deo fonds komt aangevuld met extra's uit het migrantenmilieu en hun sympathisanten en bonussen bij slagen.
Ze hebben mensentrafiek, mensenhandel nodig. Ze teren op steeds nieuw aangevoerde miserie, zonder dewelke ze een gewoon kantoorbaantje zouden hebben. En hoe meer miserie ze aantrekken, hoe meer de miserie hier aanwezig is en groeit, hoe meer geld ze kunnen verdienen, ook met andere zaakjes.
Armoede is hun handel, niet de bestrijding daarvan.
Het mislukken van acties, het uitzetten van hun klanten, het verstrengen van de immigratiecriteria, de effectieve opsporing en uitwijzing van illegalen, zouden voor hun rampzalig zijn en het einde betekenen van hun lucratieve zaken en wellicht hun kantoor.
Wordt het dus geen tijd hen te ontmaskeren, hen aan te klagen wegens het aanzetten tot mensenhandel en mensentrafiek, zodat dit soort werk en plundering van de staatskas onmogelijk
wordt. Het pro deo systeem wordt al te lang misbruikt.
Nog een tip of vraag aan de belastingcontroleurs en de cel fraude:
Werd al eens nagegaan op basis van indiciën of de levenswijze van de linkse pro deo advocaten wel correleert met hun belastingaangifte. Waar de bijkomende inkomsten uit handgiften van gezinsherenigende allochtonen, kleine criminelen, asiel zoekende en illegale migranten enz....
Worden de pro deo uitbetalingen wel goed gecontroleerd? Welke zijn hun banden met het het circuit van mensensmokkelaars?
Met wat voor auto rijden ze rond, in wat voor huis wonen ze, hoe vaak gaan ze op restaurant of op vakantie enz...., zoals de belastingdiensten dit ook plegen te doen bij bakkers, beenhouwers en andere klein minder mondige zelfstandigen.
Ik ben er zeker van dat na het bekend worden van de resultaten van grondige onderzoeken we zullen moeten braken van misselijkheid.
Welke parket/onderzoeksrechter start een onderzoek?
Ik plaats dit niet zonder enig gevaar, want deze advocatenkantoren kennende, het feit dat ze veel te verliezen hebben, en de grote groepen belanghebbende klanten, zijn ze in staat om wraak te nemen tegen de schrijver van dit opiniestuk via juridische procedures en intimidaties.
Ik heb tot vandaag gewacht om naar aanleiding van de laatste gebeurtenissen te schrijven wat ik al lang van plan was, omdat het ooit moet gebeuren. Helaas waren er bij de regimekranten nooit onderzoeksjournalisten die dat eens gingen uitspitten. Bestaan die eigenlijk nog wel, tenzij het is om het leven van Britney Spears te volgen.
Het is geen beschuldiging, dat laat ik over aan de officiële overheidsinstanties en justitie. Het is mijn opinie en het zijn vooral vragen op basis van aanwijzingen en vaststellingen.
Veel gebeurt misschien binnen of op de krijtlijnen van de wet, maar ik vind dat het maar eens moet onderzocht worden en open en bloot in het licht moet komen.
Laatste resultaat van de poll op de site van de linkse VRT beter bekend als de 0000 ;
Vindt u dat de overheid moet onderhandelen met asielzoekers die kranen bezetten?
aantal stemmen: 8035
Ja, ik zie hun actie als een noodkreet
718 (9%)
Nee, ik zie dit als een vorm van chantage
7316 (91%)
Als op de linkse VRT dit resultaat al wordt aangetikt, dan kunnen we zeggen dat de mensen het grondig beu zijn.
De geadviseerde acties van hongerstakingen en bezettingen keren zich als een boemerang tegen de bedenkers. Wanneer dit slecht afloopt, gaat dit ook rond met de tamtam en kost dit klanten.
Wie zoekt er mee naar andere voorbeelden, aanwijzingen, bewijzen??
Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'
Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'
Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."
30 juli 2008
Is leven van migratie mensenhandel?
Labels:
asielzoekers,
chantage,
illegalen,
menselhandel,
migranten,
PLN,
pro deo advocaten,
sans papiers
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Eergisteren had ik het over mensen zonder paieren die geen mensen zijn omdat ze niet bestaan!
Spoken achternajagen kan geen enkele advocaat, die advocaten moeten in de psychiatrie!
Spoken moet je laten verhongeren of te pletter laten storten vanuit een akelige hoogte. Daarna zal het afgelopen zijn met het spook uit te hangen en met te chanteren!
Of er veel reacties op dit artikel zullen komen, weet ik niet, maar ge moogt wel zeker zijn van veel lezers, beste Antoine, want heer Ray heeft er de aandacht op gevestigd bij de Angeltjeslezers.
ns: gelukgewenst met dit duidelijk epistel.
Vlaamse groeten, Victor VV
Nogmaals mijn excuses voor het epistel. Ik shcrijf eigenlijk te lange stukken om makkelijk en snel leesbaar te zijn. Soms zou ik van een artikel er beter twee of meer maken. Maar ik heb er geen controle over zodra ik begin te schrijven. Het reduceren zou kunnen , maar kost ook veel tijd, en dus laat ik het maar staan.
Een reactie posten