Uitgetolereerd
Af en toe hoort een goed artikel eens een groter forum en
meer klank te krijgen, niet ondergesneeuwd geraken onder de massa
informatie en vooral desinformatie en leugens. Het onderstaande artikel
van de hand van de Nederelander Renzo Verwer is er zo een.
Hij schreef het na de aanval van boze burgers op een
‘Vluchtelingen’-opvangcentrum. Nou ja, aanval? Er werden war
vuurwerkbommetjes afgeschoten en wat hekken omver geduwd. Ver dus van de
agressiviteit, het geweld en de seksuele terreur die vele
‘vluchtelingen’ zelf wel eens aanwenden; ver van de terreur die de
politici gegarandeerd hebben geïmporteerd. Terreur en geweld die als
normaal en gebruikelijk kunnen worden aanzien in de landen van herkomst,
en waarmee ze vaak opgroeiden en zelfs werden in opgeleid . De Koran is
daarin meestal hun handleiding.
Een ware jacht is gestart op de plegers van wat genoemd
werd een ‘aanslag’, die de euvele moed hadden wat voetzoekers te gooien,
die niet langer bereid waren om genegeerd, beschimpt en opgeruimd te
worden wanneer ze een betoging organiseren.
Het zal dus heus niet meer bij boze briefschrijvers en bloggers blijven.
Het woord ‘uitgetolereerd’ verdient mijns inziens een plaats in de volgende Dikke Van Daele
‘Het is volkomen logisch wat in Woerden is gebeurd’
12-10-15 19:00 uur – Bron: Het Parool
opinie
De komst van vreemdelingen met andere normen en
waarden brengt agressie met zich mee. De ingrediënten voor een
burgeroorlog in Nederland zijn aanwezig. Dat schrijft Renzo Verwer
vandaag in een opiniestuk in Het Parool.
Maar het is natuurlijk volkomen logisch wat daar gebeurd is. De migratie van nu en de vorige decennia moet wel consequenties hebben voor de Europese opvanglanden. Met toenemende migratie importeren we allerlei conflicten en etnisch-religieuze spanningen naar Europa. Ik zag dat al eind jaren negentig, begin jaren nul: in mijn Amsterdamse jongerenflat werden asielzoekers van strijdende partijen – Eritreeër en Ethiopiër – toegelaten en bij elkaar op de afdeling werden gezet. Dat werd knokken.
Antidiscriminatiewetten
Eerder dit jaar bleken mannelijke asielzoekers in een supermarkt in het dorp Oranje niet door vrouwen geholpen te worden. De supermarkteigenaren pasten zich aan, bang voor verlies van klandizie. Niemand die zich er druk over maakt. Maar waarom hebben we dan nog antidiscriminatiewetten?
Berichten over de ‘jungle’, het vluchtelingenkamp bij Calais, stemmen weinig opgewekt. Afvallige moslims zijn hun leven niet zeker. De moslims kijken neer op zwarte inwoners. In opvangkampen en asielzoekerscentra denkt men nu na over scheiding tussen de seksen en tussen verschillende religies om verkrachting en molestatie te voorkomen.
Segregatie en achteruitgang
Op deze manier importeren en versterken we in Europa segregatie en achteruitgang. Maar mensen die zich vreedzaam verzetten tegen grote immigratiegolven, worden vaak weggezet als xenofoob of racistisch.
In Nederland hebben we nu al spanningen tussen Koerden en Turken, Joden en moslims, moslims en niet-moslims.
We hebben incompetente regeringen die door een groot deel van de bevolkingen niet gesteund of zelfs veracht worden. Het milieu verslechtert, de natuurlijke hulpbronnen worden in steeds sterkere mate aangetast en economieën draaien slechter. Dit alles zijn belangrijke factoren bij het ontstaan van burgeroorlogen, zo leert de geschiedenis ons.
Religieus fanatisme en etnische conflicten worden steeds meer onderdeel van onze stedelijke realiteit: de Parijse voorsteden. Of bijvoorbeeld Nederlandse (grote) steden waar gescheiden integratiecursussen worden verlangd, gescheiden zwemuren zijn, en Joodse instellingen en scholen worden bewaakt. We vinden het normaal en komen niet verder dan de kreet ‘hard aanpakken’.
Conflicten
De komst van vreemdelingen met andere normen en waarden brengt agressie met zich mee. Aan beide kanten. Er zijn mensen die het niet aankunnen en overgaan tot geweld. Wat moeten we ons dan voorstellen bij een burgeroorlog? We kunnen denken aan etnische en/of religieuze groepen die met elkaar strijden (een soort verzuiling, maar dan niet gezellig), plunderingen, moeilijkheden met voedselvoorziening en distributie van goederen, diverse staten in de staat, eigen wetgeving, no-goareas, politie die bepaalde wijken niet ingaat. Groepen die de straat opeisen, anderen die in hun schulp kruipen. ‘Boven ons gestelden’ die samenwerken, hun huid redden. Joden, die meer wijken niet in kunnen. In andere delen van het land zal men weinig van conflicten merken.
Er zal meer gebeuren waarover we nu nog niet na durven denken. Politici, nu schreeuwend om een harde aanpak van de aanvallers, vergeten dat ook zij verantwoordelijkheid dragen. Ze denken dat de integratie van allochtonen een succes was, en indien niet: tandje erbij. Ze denken dat asielzoekers met cursusjes onze normen en waarden wel overnemen. En ze menen dat de Nederlandse bevolking van oneindig elastiek gemaakt is. Dat die alles aankan. Een waanzinnig vertrouwen. Zie wat er vorige week gebeurde in Oranje toen het dorp, dat zonder asielzoekers een krappe 150 inwoners telt, er opeens zevenhonderd extra asielzoekers bij kreeg.
Uitgetolereerd
Burgeroorlog, revolutie, opstand; het zijn allemaal synoniemen voor wat meer mensen elke dag weer ervaren: ze zijn uitgetolereerd, hebben niets meer te verliezen. Een hek omgooien en vuurwerk afsteken zijn het begin.
Ik woonde in Woerden van 1972 tot 1993. Mijn ouders en zus wonen er nog steeds. Vanaf het moment dat ik in Amsterdam woonde, zag ik Woerden als stadje dat altijd wat achterliep, het werd ooit uitgeroepen tot meest gemiddelde stad van Nederland. Maar nu? Is Woerden nu een voorbode?
Wilt u reageren op dit opiniestuk? Dat kan! Scroll (een beetje) naar beneden om een reactie te plaatsen.
(Door: Renzo Verwer)