Als jullie zich ooit afvroegen hoe Jezus er ooit in slaagde een lamme miraculeus te doen lopen? Wel, hier wordt dat mirakel van 2000 jaar geleden herhaald. Mirakels zijn van alle tijden, en genezers en mesiassen ook. Toch voor zij die er in geloven.
Nadat ik dit filmpje (lang niet het enige filmpje dat hierover bestaat) via een link op Facebook had geplaatst schreef een vriend van mij: ” Ik was ooit in Lourdes (omdat de Tourmalet gesloten was wegens mist) en kreeg… nog niet eens nieuwe banden voor mijn rolstoel !”
Ik had die mop al eerder gehoord natuurlijk, maar nooit uit de mond van iemand die zelf in een rolstoel zit. Dat bracht me tot het schrijven van het onderstaande addendum, dat ik hier, contrarie Facebook, tenminste kan archiveren.
Lourdes, en bedelaars als in het fillmpje zijn exploitanten van mensen met ziekten of een handicap. Zij berokkenen die mensen gewoon schade de ene door gelaten hun lot in de handen van een god te plaatsen in plaats van hen weerbaar en mentaal sterker te maken en hen om te leren gaan met hun handicap, ja daadwerkelijk te blijven participeren, ook al is dat niet alle dagen even makkelijk. En beide door handicaps te blijven gebruiken als deerniswekkend ten behoeve van een collecte, een religie of hun maatschappijbeeld. Die twee oplichters beteugelen zou de mensen met een handicap meer helpen dan all ‘hoe- erg-en-zielig-nou’- feestjes en evenementen; en uiteindelijk leiden tot een meer natuurlijke integratie en acceptatie in de maatschappij.
Beiden misbruiken miserie en de onzekerheid, verdienen er geld mee, ja soms ook macht. En ja, vaak ja veel geld en veel macht.
Zo lang de mensen al sinds het stenen tijdperk konden, werd er voor gehandicapten gezorgd, en werden dingen bedacht om hun leven aangenamer/dragelijk te maken. Dit vanuit de wetenschap dat het hen of hun naasten ook elk moment kan overkomen, niet omdat het een zielig lot was dat god hen had toebedacht in zijn grote onfeilbare plan, en de mens zich dus alhaast moeten verheugen in zoveel aandacht van ‘hun’ schepper. Ja dan, niettegenstaande veel smeekbeden, wreed en onbewogen, ongeholpen en ongehoord blijft door die zo almachtige en alziende. Maar daar bedachten de gewiekste verkopers van fata morgana’s de uitdrukking voor, die kritiek moest omzeilen: ‘Help jezelf zo help(t) je god’.
Als er dan toch een god is, dan diegene die uit eigen beweging je rolstoel komt duwen als het nodig blijkt, ja de banden van de rolstoel tijdig vervangt, en dit zonder bidden en smeken. Wat men ook eens moet leren, is dat eigenlijk niemands leven zonder pijn en problemen verloopt, en het nooit helpt om zielig te doen en fatalistisch te zijn. Bij de een al wat meer dan bij de andere natuurlijk, maar zelden geheel objectief meetbaar. Een beetje ‘geen pijn-geen leven’. En ineens moet ik denken aan de film ‘My left foot’ uit 1989 , die ik me nu vaag herinner.
Nadat ik dit filmpje (lang niet het enige filmpje dat hierover bestaat) via een link op Facebook had geplaatst schreef een vriend van mij: ” Ik was ooit in Lourdes (omdat de Tourmalet gesloten was wegens mist) en kreeg… nog niet eens nieuwe banden voor mijn rolstoel !”
Ik had die mop al eerder gehoord natuurlijk, maar nooit uit de mond van iemand die zelf in een rolstoel zit. Dat bracht me tot het schrijven van het onderstaande addendum, dat ik hier, contrarie Facebook, tenminste kan archiveren.
Lourdes, en bedelaars als in het fillmpje zijn exploitanten van mensen met ziekten of een handicap. Zij berokkenen die mensen gewoon schade de ene door gelaten hun lot in de handen van een god te plaatsen in plaats van hen weerbaar en mentaal sterker te maken en hen om te leren gaan met hun handicap, ja daadwerkelijk te blijven participeren, ook al is dat niet alle dagen even makkelijk. En beide door handicaps te blijven gebruiken als deerniswekkend ten behoeve van een collecte, een religie of hun maatschappijbeeld. Die twee oplichters beteugelen zou de mensen met een handicap meer helpen dan all ‘hoe- erg-en-zielig-nou’- feestjes en evenementen; en uiteindelijk leiden tot een meer natuurlijke integratie en acceptatie in de maatschappij.
Beiden misbruiken miserie en de onzekerheid, verdienen er geld mee, ja soms ook macht. En ja, vaak ja veel geld en veel macht.
Zo lang de mensen al sinds het stenen tijdperk konden, werd er voor gehandicapten gezorgd, en werden dingen bedacht om hun leven aangenamer/dragelijk te maken. Dit vanuit de wetenschap dat het hen of hun naasten ook elk moment kan overkomen, niet omdat het een zielig lot was dat god hen had toebedacht in zijn grote onfeilbare plan, en de mens zich dus alhaast moeten verheugen in zoveel aandacht van ‘hun’ schepper. Ja dan, niettegenstaande veel smeekbeden, wreed en onbewogen, ongeholpen en ongehoord blijft door die zo almachtige en alziende. Maar daar bedachten de gewiekste verkopers van fata morgana’s de uitdrukking voor, die kritiek moest omzeilen: ‘Help jezelf zo help(t) je god’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten