Op het forum van Knack wordt n.a.v. de crisis weer gezwamd over de brave Walen die ons destijds gul hun centen overmaakten.
Al meer dan 175 jaar worden Vlamingen gemolken, gediscrimineerd en als kanonnenvlees gebruikt.
Franstalige officieren voor het Vlaamse boerenleger in de loopgraven van 14-18 tot de vergadering van heden met 9 Vlamingen en een Waal, en waar iedereen Frans moet spreken.
Nog niet zolang geleden sprak de "elite" in Antwerpen, Gent en Leuven Frans, waren er Franse scholen en universiteiten in Vlaanderen.
Daar waar ingeweken Walen in de supermarkten en winkels van Mechelen, Keerbergen en andere gemeenten tot voor kort zonder scrupules na jaren nog steeds verwachtten in het Frans bediend te worden, merk ik de laatste tijd dat zij in gedempte toon nog enkel met elkaar Frans spreken.
In de Delhaize van Keerbergen hebben ze het wat diplomatisch proberen op te lossen voor de Franstalingen. Men vindt er op bvb de fruitweegschalen in drie talen op welke knop men moet drukken voor een prijsetiket voor bvb. groenten, légumes, vegetables.
Het Engels heeft men er als een excuustruus aangehangen.
Wie denkt dat de verfransing gestopt was die heeft het goed mis. Ze is nog steeds bezig, alleen iets minder onopvallend. Dit blogartikel zou meer dan een meter lang worden om alleen die voorbeelden aan te halen die ik zelf ken, en waar zelfs de taalwetten worden geschonden.
Belgicisten die beweren dat er ooit een solidariteit bestond van Wallonïe naar Vlaanderen zijn leugenaars of onwetende naïevelingen.
Voor die laatsten, want de leugenaars zullen ook dan nog leugenaars blijven, neem ik graag cijfermateriaal over van eenwelgekende studie die een historische periode onderzocht waarnaar
veel Walen refereren:
In de periode 1832-1912 betaalden de 4 Vlaamse provincies met 44.1% van de bevolking, 44% van de belastingen. Wallonië betaalde met 38.2% van de bevolking 30% van de belastingen en Brabant met 17.7% kwam tot 26%. Dit hoge aandeel van Brabant is simpel te verklaren door de samenbundeling van kapitaal en bedrijfszetels in Brussel.Vlaanderen betaalt dus correct zijn volledig aandeel in de belastingen, terwijl het aandeel van Wallonië ver onder zijn bevolksingsaandeel ligt.Nog niet helemaal overtuigd ? De fiscale wetgeving richtte zich voornamelijk op grondbezit. Vlaanderen had traditioneel uit zijn rijke verleden veel grond in privébezit. Anderzijds was de fiscale wetgeving nog niet afgestemd op de nieuwe vormen van rijkdom die ontstonden uit industriële activiteiten, die hierdoor ontsnapte aan zware belastingen.Tot slot : Vlaanderen droeg 44% belastingen bij aan de staatskas en ontving 36% van de overheidsinvesteringen.Hoe vaak lezen we niet dat het in het raam van de solidariteit nu onze beurt is om Wallonië bij te springen, nadat zij ons tientallen jaren overeind hebben gehouden ?
Al denk ik dat er niet zoveel Walen of Belgicisten mijn blog zullen lezen, toch meende ik deze gegevens hier als nuttig te publiceren.
Elke naïeve mens die ik hiermee kan bekeren is meegenomen en welkom.
Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'
Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'
Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."
01 december 2007
Nooit vloeide er geld van Wallonie naar Vlaanderen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten