Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

18 september 2010

Moordauto Koninginnedag naar museum

Het CODA, een museum over de geschiedenis van Apeldoorn, wil de zwarte Suzuki Swift van Karst T. in de toekomst tentoonstellen.
Op 30 april 2009 werd Nederland opgeschrikt door het 'Apeldoorndrama'. Karst T. reed met zijn wagen door de massa en kwam terecht tegen monument de Naald in Apeldoorn. Hij overleefde de rit niet en doodde onderweg ook zeven mensen.
Eerder dit jaar werd een herinneringsmonument voor de slachtoffers van het Koninginnedagdrama onthuld door koningin Beatrix en burgemeester Fred de Graaf van Apeldoorn.
http://www.vandaag.be/buitenland/46872_moordauto-koninginnedag-naar-museum.html

Tsjonge, daar gaan we naar kijken. Geeuw.
Weer iets om het Nederlandse koninklijke operettecircus in de belangstelling te plaatsen. Ach moesten alle tragisch om het leven gekomen mensen een monument krijgen, dan kunnen we straks onze hond niet meer uitlaten.

Ik stel voor dat we een museum vullen met alle tuigen en voorwerpen waarmee adellijke families als o.a de Oranjes en de Saxen Coburgs mensen hebben gedood om op de bevoorrechte erfelijke positie te geraken waar ze nu nog zitten.
Gewis, er bestaat geen enkele locatie groot genoeg om al die moordtuigen en documentatie onder te brengen.

Ja, ik heb een hekel aan de herdenkings- en monumentencultuur die opduikt nadat er ergens een ramp heeft plaats gevonden. Alle dagen sterven er vele duizenden mensen soms ook op een verschrikkelijke manier of na een lange lijdensweg. Dat hoort bij het leven.
Is de dood van een mens door een moorddadige autobestuurder elders in het land geen monument waard, maar zeven doden bij een circusoptocht van de Oranjes wel? En zo kan ik nog wat voorbeelden aanhalen.

Sommigen zullen boos zijn om zo'n uitspraken en counteren met de opmerking dat ikzelf nog nooit iets verschrikkelijk heb meegemaakt, naasten heb verloren in een ramp bij geweld, in een oorlog.....
Iedereen verliest naaste familie en vrienden dus ik ook, en dat is best pijnlijk. Maar het is een aangelegenheid die privé is en de niet exhibitionistisch uitgesmeerd moet worden om grotere persoonlijke aandacht te krijgen, en alsof die monumenten- en herdenkingsmode tragedies kan voorkomen of zelfs booswichten tot inkeer zal doen komen en hun misdaden zal verijdelen.

Erg voor de nabestaanden, maar stel dat ze waren omgekomen tijdens het kijken naar een rally, een busongeval, een popconcert, een
Ieder mens zijn monument, een praalgraf? Nee dank u, de wereld staat al vol menselijke rommel, en er zijn toch kerkhoven...

Geen opmerkingen: