Hulde en tranen op TV aan/voor iemand die alleen maar vals zong.

Geplaatst op Nageltjes 30/11/2014 door a. griffon

Vandaag stierf in verdachte omstandigheden in een vreemd appartement, een linkse schreeuwerig-valszingende-halfgod, en iedereen moest het weten. Martine Tanghe kon amper haar tranen beheersen, iets dat ze normaal makkelijk kan, zelfs bij het meedelen van de gruwelijke dood van 50 Nobel-prijswinnaars.

Wat is de grote verdienste van Luc De Vos dat hij de helft van het journaal en de kranten gaat vullen vandaag en de komende dagen?
Was hij belangrijker dan mijn buurman die ook 53 was, met vrouw en zelfs drie kinderen, die een vriendelijke man was, véél beter kon muziekmaken en zingen dan de bejubelde schreeuwer, alle dagen om 6 uur van zijn matras kwam om te gaan werken en belastingen betaalde, ja ook veel voor buren en familie deed?

Hij kwam niet op TV, want niemand van het journaille, gelijkgezinde artiesten en de jeugdbeweging-gitaristen kenden hem. Niemand op TV of in de boekskes liet voor hem een traan. Voor de wereld en ons land nochtans een veel groter verlies als er mag gewogen worden.

Voor de vele brave mensen, de mensen met veel grotere talenten, die nooit zopen of slikten, die een voorbeeldig leven leidden, een mooie familie en vrienden hadden, die van ons heengaan, schrijf ik dit nu neer.

Luc De Vos zijn leven stond bejubeld en betreurd in de schijnwerpers vandaag. Onterecht vind ik, en bovendien ik ken hem niet, moest braken van zijn ‘kunst’.

Hulde en lof voor die brave buurman, voor al die brave naarstige, talentvolle mensen die onlangs stierven, en die nooit op TV zullen komen omdat ze niemand van het journaille en het bakfiets-kaviaarvolk kenden. Deze brave mensen die het land deden draaien hadden beter in de aandacht gestaan, al ben ik in principe een tegenstander van georganiseerde herdenkingen. Maar dit keer, na het overlijdensbericht van die linkse schreeuwer wil ik hier wat evenwicht brengen en alles tot de juiste proporties en waarden herleiden.

Nu nog benieuwd naar zijn doodsoorzaak, want goed of slecht, na zoveel tamtam wil ik uit opgewekte nieuwsgierigheid wel wat klaarheid.

Een dag later... schreef ik na het aanhouden van de berichten en huldebetonen ....

Met zijn vrouw en zeker met zijn zoon heb ik medelijden. 

Oorzaak van zijn overlijden:Accuut orgaanfalen!? Maar niet de oorzaak van het accuut hartfalen?
Deze term moet zowat de nieuwspraak van het jaar zij . Ieder mens sterft door accuut orgaanfalen.
Ze dachten met dit antwoord vragen te stoppen. Ze hebben er echter meer mee gecreëerd.

Er mag niet geweten worden waardoor, en dus kunnen we stellen dat het door een of ander misbruik kwam. Anders was ook deze denkpiste ontkracht. Het zorgvuldige antwoord van justitie/woordvoerster heeft dus meer vragen opgeroepen dan beantwoord.

Zijn vrouw had gekozen om met een drank/drugsorgel, voor zover eerdere en andere berichten waar zijn, te trouwen of er bij te blijven. Zijn zoon (mss zijn vrouw ook wel) had geen keuze en die heeft recht op een maagdelijk imago van zijn vader. Maar wees gerust ooit duikt die zoon in de voetsporen van zijn vader op op een podium en op TV. De ‘vrienden’ zullen hem wel helpen.
Over de doden niets dan goed? Behalve als ze rechts van De Vos liggen!?
Nee in mijn opinie, dat is een cover-up voor het niet zo glamoureuze leven en de door van de valszinger.
Natuurlijk, en wees gerust, de dag dat ik doodga zullen er uit bepaalde hoek ook juichkreten te horen zijn. Op Nageltjes, in vrienden- en familiekring hopelijk enkel lof. Van te veel echter wordt ik in tegenstelling tot de 'vriendenclub van De Vos,  altijd mottig. Al is die lof aan mij gericht misschien terecht, en ben ik zoals iedereen een beetje ijdel.
Maar nooit daarom minder realist.
Hier nog wat om te lezen hierover via mijn Facebookpagina: https://www.facebook.com/antoine.griffon/posts/745213368860283?comment_id=745663708815249&offset=0&total_comments=27&notif_t=feed_comment

Ondertussen kwamen we via een vriend Blogger Johan Sanctuorum wat meer te weten. Hierna de artikelen die hij 1/12 en 2/12  hierover schreef  reblogged

"

● R.I.P. Luc De Vos: kan het wat stiller?

Zelden heb ik me zo een buitenmelkwegse alien gevoeld als dit weekend. De reden? Ik kende Luc De Vos helemaal niet, een afgelopen zaterdag overleden Vlaamse rock-artiest.
Ook de naam Gorki: de Russische schrijver Maksim Gorki is me welbekend, maar muzikaal deed het geen belletje rinkelen. Dan, in een vertwijfelde poging om alsnog het cultuurhiaat op te vullen: dat tot mythische proporties verheven nummer “Mia” beluisterd. Geeuw.
Ik kende Luc niet, evenmin als hij mij kende. We waren twee vreemden voor elkaar, zoals dat met het merendeel van de 6 miljard planeetbewoners nu eenmaal het geval is.
De RIP-uitspraken (bij nader inzien vooral van Vlaamse artiesten-collega’s) logen er nochtans niet om, en nopen tot intense schaamte om mijn eigen onwetendheid:

"We verliezen een zeer groot artiest, die een eigen universum in het leven had geroepen." (Jean Bleaute)
"We zijn een Vlaamse reus kwijt" (Wim Opbrouck)
"Luc De Vos heeft ons aller identiteit gekleurd" (Frederik Sioen)
“Mia behoort nu voorgoed tot het collectieve geheugen van Vlaanderen” (Martine Tanghe, VRT-journaal)

Dat is niet niks. Twittergewijs liet ook de politiek de kans niet liggen om mee te surfen op de sentimentele golf van het “eerbetoon”, en zo de dood van Luc De Vos tot staatszaak te verheffen: CD&V-vicepremier Kris Peeters Vlaams minister-president Geert Bourgeois, Freya Van den Bossche, Alexander De Croo, de Gentse burgemeester Termont, ik noem er maar een paar.
“Geniaal”, “verbijsterend” en “uniek” waren de kernwoorden die steeds terugkeerden.

Het collectieve geheugen van Vlaanderen dus, en zijn uitgeslotenen. Ofwel ben ik een vreselijke barbaar, ofwel heeft de Vlaamse artistieke wereld, gewoon om te werken met een stevige geluidversterking, hier een akkoord in gang gezet dat via de media nog eens werd opgedreven, tot het voorpaginanieuws werd in alle kranten, en radio en TV hun programmatie bijstelden in functie van deze nationale catastrofe.
Nu kan ik me best inbeelden dat deze bard een aantal zielen kon strelen, elk zijn smaak. Toch schijnt hier is iets misgelopen te zijn wat betreft de amplitude en de reikwijdte van dat doodsbericht. De dood van Luc De Vos is géén staatszaak maar beroert –naast de familie aan wie ik bij deze mijn oprechte rouwbetuiging overmaak- een schare fans die alle kansen mogen benutten om via de sociale media hun idool te bewenen. Zonder cynisch te worden,- het zal de marktwaarde van deze kunstenaar een boost geven. De rest is uitbuiting van sentiment, vooral door het Vlaamse rockwereldje zelf, waarin de onvermijdelijke Bart Peeters de kroon spant. “Kippenvelmomenten” die bij nader inzien de showbizz tonen in haar meest gore gedaante, namelijk als commercieel gestuurd emo-exhibitionisme.

Na een aanzet om dit terug tot zijn redelijke proporties te brengen, blijft het mijmeren over de dood zelf, en het feit dat ook in de dood niet iedereen gelijk is. Terwijl het verlies van vader, moeder, partner, kind, vriend even erg, zo niet erger is, bij mensen die het TV-nieuws nooit halen. Ik spreek dan nog niet over bejaarden die dood op hun appartement worden aangetroffen, soms een maand na overlijden: ze werden eenvoudigweg niet gemist.
Ik zou dus graag hebben dat al die overgevoelige artiesten, en in hun zog de journalisten, beseffen dat dit soort luidruchtig gejank op de duur respectloos wordt voor “gewone” mensen die met de dood worden geconfronteerd. Emo-industrie en emotionele intelligentie, het zijn twee totaal verschillende fenomenen, zo blijkt.● 

R.I.P. Luc De Vos (bis): wat we allemaal niét mogen weten

Het was gisteren een drukke dag op deze FB-pagina, waar zowel voor- als tegenstanders van mijn kritische lezing rond de Luc De Vos-hype aan bod kwamen.
Voor alle duidelijkheid: ik gun elke fan zijn/haar Mia, en ik wil niet op iemands graf dansen. Toch is, in het licht van de actuele media-hysterie die ik gisteren aan de kaak stelde, een genuanceerde beeldvorming op zijn plaats. Het kan niet dat alle kranten en TV-programma’s hagiografieën de wereld insturen, zonder de donkere kantjes van het verhaal te belichten. Omdat het veel zegt over hoe onze 'société du spectacle' in elkaar zit.
Na de bedenking dat de media en de Vlaamse showbizz schaamteloos parasiteren op deze emo-golf, en dat de dood van iemand die het nieuws nooit haalt even tragisch is, lijkt het er ook op dat de sympathieke volksjongen uit Wippelgem het Noorden helemaal kwijt was. Hij werd geleefd door diezelfde Vlaamse showbizz, de media, en zijn eigen mythe. En dronk zich vervolgens kapot (“het acuut falen van vitale organen dus”, van een eufemisme gesproken).
Aldus het getuigenis van mijn studiegenoot en De Vos-fan Marc Schoeters, die wat verder ging spitten:

“De media proberen in deze zaak heel wat in de doofpot te steken. Een expliciete verklaring van een van de broers van Luc De Vos (op de website van VTM Nieuws van vanmorgen 10u) dat men vorige zaterdag normaal met heel de familie het verjaardagsfeest van zijn zoontje had moeten vieren - zoals men dat jaarlijks deed - maar dat men dat feest had uitgesteld tot het einde van het jaar "omdat er veel problemen waren" - werd deze namiddag alweer verwijderd en vervangen door een "gekuiste" versie van een "happy family" die helaas door het noodlot wordt getroffen. En die zelfs besloten heeft een "grote begrafenis" te organiseren.
Ik vond het dit weekend al direct vreemd dat een vader op de verjaardag van zijn enige kind - en dat dan nog op een schoolvrije dag - heel de dag alleen in zijn "schrijfhok" zit. En de vandaag opgedoken feiten bevestigen inderdaad mijn donkere vermoedens. Ik heb een slecht karakter zeker?Ik vind het heel erg wat er met hem is gebeurd. En vooral wat zijn zoontje nu moet meemaken. Bovendien heeft iedereen het recht op privacy. Maar ik denk dat het onder de mat vegen van wat er werkelijk is gebeurd geen goede piste is voor de opvoeding en de toekomst van een jonge tiener. Het is die typisch Vlaamse West- en Oost-Vlaamse) hypocrisie die "goede naam" en "schone schijn" belangrijker vindt dan de weerbarstige en therapeutische waarheid. Zwijgen en blijven glimlachen. Vooral niks uitspreken. Geen wonder dat de twee Vlaamse provincies de hoogste zelfmoordcijfers tellen van de Lage Landen.
Wat Luc De Vos betreft - ik begrijp zijn gevoeligheid. Altijd de lolbroek spelen - en inwendig huilen. Ik herken dat heel goed. Maar zich dooddrinken (of erger) op de verjaardag van je enige kind - nee dus. Nee nee nee. Ik heb mijn twee cd's van Gorki in de vuilnisbak gekieperd.”

Er plakte er eentje minder tegen een boom.

Geplaatst op Nageltjes.be op 25/11/2014 door a. griffon

De ouders van een 21-jarige brokkenpiloot uit Koekelare wachten het vonnis van de politierechter niet af: ze verbieden hun zoon nu zelf al zes maanden zijn rijbewijs op te halen bij de politie en namen zijn bankkaart af.”We moesten de touwtjes wel in handen nemen”, vertelden ze de rechter gisteren. “Want zo kon het niet verder. ” http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/2130806/2014/11/25/Ouders-trekken-rijbewijs-van-zoon-zelf-in.dhtml 

Voilà zo zou dat moeten kunnen. Ik ben vol respect en bewondering voor de cordate aanpak van de ouders die hun zoon daarmee echt steunen in zijn groei naar volwassenheid. Ouders die de handdoek niet in de ring gooien, en daardoor wellicht zelfs zijn leven zullen hebben gered.

Vrijwel niemand is volwassen op 18 (al vinden de achttienjarigen dat natuurlijk wel). De meesten niet eens op hun 21. Mannen zeker niet voor hun 25, en een echte verantwoordelijke vent worden ze pas rond hun dertigste. Hoe we dat weten? Wij en de vrienden om ons heen waren immers ook ooit 18.
Bij vrouwen komt volwassenheid wat vroeger. Gelukkig maar voor de mannen.
Dat heeft niet alleen (weinig wellicht) met erfelijkheid te maken, maar vooral met de opvoeding, met het karakter, de invloed van vrienden en omgeving, met het luilekkere makkelijke leven van vandaag, en natuurlijk met genoeg geld om ermee domme dingen te doen en te kopen wat men wilt. Nee, bestaat eigenlijk niet meer. Zelfs niet, ja maar….Alles moet snel, want anders is hun leven zo voorbij. De wereld rond per vliegtuig, desnoods per kameel, en alles hebben uitgeprobeerd voor ze 25 zijn, minstens voor ze trouwen. Niets missen, zich in stukken snijden en desnoods drie fuiven op een avond bezoeken vooraleer vroeg in de ochtend, minstens slaapdronken, naar huis te rijden met de auto en …, voor sommigen, tegen een boom te knallen. De reclame en de levensstijl van de jeugdige rolmodellen, breed uitgesmeerd op TV, in de boekjes en de zelfbenoemde kwaliteitskranten, zijn meer het baken geworden waarnaar zij zich richten, dan hun ouders.
Voor sommigen gaat het leven snel, en voor sommigen is het ook inderdaad snel voorbij. Dat merken we aan de statistieken met jonge doden, de toename van zelfmoorden, de toename van criminaliteit om alles te bereiken en kunnen kopen, de productie, verkoop en consumptie van drugs die hun hele jonge en oude leven sporen zullen nalaten. Sommige kinderen doen het beter zonder ouders en misbruikt gezag;, maar dat is een kleine minderheid. De grote meerderheid heeft gezag en advies nodig, nog na hun achtien, en sommigen zelfs hun hele leven, vrees ik.

Gezag, als dat er nog is, als er dat nog mag zijn, is niet verkeerd wanneer liefdevol, zacht en verstandig gebruikt. Het is beter dat via je ouders te ervaren dan via vreemden, via rechtbanken en via schade en schande. Men moet jongeren leren begrijpen dat gezag nodig is en dat men dat best laat uitoefenen door de ouders.

Ik pleit voor een terugkeer naar de volwassen leeftijd van 21 jaar, en voor het herstel van het ouderlijke gezag tot die leeftijd, tenzij er door de rechter en jeugdbescherming anders over geoordeeld wordt en er misbruiken zijn. Dit zal er voor zorgen dat men zijn kinderen ‘onder controle’ heeft en wat kan bijsturen. Niet iedereen is daar even goed in, moet ik helaas toegeven, maar ouders mogen aan hun opvoedingsplicht, op risico van boete of straf, niet verzaken. Zonodig moet vrijwillig (of opgelegd desnoods) een begeleider, co-ouder of voogd worden aangesteld. De aansprakelijkheid moet jurdisch financieel ook bij de ouders liggen zoals dat vroeger heel normaal was. Natuurlijk in verhouding tot hun draagkracht, omdat men zich altijd moet kunnen herpakken en herstellen. Het moet voorbij zijn dat men de opvoeding makkelijkheidshalve , of door incommpetentie, geheel afschuift op de school.. Stemreccht terug vanaf 21, behalve voor de gemeente. Verkiesbaarheid vanaf  25 voor gemeente en parlement, en 35 of zelfs 40 voor het uitoefenen van oa een ministerfunctie of het ambt van rechter.

Natuurlijk zal er tegen mijn pleidooi veel protest zijn, maar dit zal vrijwel uitsluitend komen van jongeren beneden 21 en van ouders die hun opvoedingsplicht willen ontlopen, of er aan verzaken. Aan zulke ouders geef ik maar één advies: begin dan niet aan kinderen.

Ik vergat nog bewust een belangengroep die het met mij oneens zal zijn: de links geörienteerde politieke partijen die door het verlagen van de kiesleeftijd en de volwassenen leeftijd hoopten hun stemmenaantal en hun invloed te zien groeien. Hun motief was nooit het welzijn, de goede opvoeding en begeleiding van jongeren, maar was louter van electoraal belang.

Herinvoeren van militaire- en/of burgerdienstplicht met een degelijke opleiding en begeleiding inzake EHBO, sport, verdedigingstechnieken, rampenbestreiding enz…,  dit zonder de zuipschool die de kantines van vroeger vaak bleken te zijn.

Ook al is men slim op 18, en leert men snel. Enkele dingen kan men niet krijgen, instuderen of kopen, en dat zijn mensenkennis, ervaring en maturiteit.

Werk, dat moet niet gegeven worden maar verdiend, elke dag opnieuw.

Geplaatst op Nageltjes op 24/11/2014 door a. griffon

Zouden de vakbonden en de betogers/syndicalisten met hun grote mond niet eens zelf echte werkgelegenheid kunnen creëren, door iets te produceren dat succesvol wereldwijd kan geëxporteerd worden?

Slechts dan zouden ze enige geloofwaardigheid genieten. 

Maar eigenlijk zijn ze enkel in staat om iets recht te houden met subsidies die hun verliezen dekt. En als er dan wat werknemers in hun bedrijf rondlopen die 60 dagen syndicaal verlof krijgen en verder geen lap uitrichten behalve de andere werknemers tegen hen opstoken, dan zouden ze weten waar ondernemingen over spreken en wat ze moeten ondergaan.

Dan moeten ze zelf eens onderhandelen met de fiscus en ondergaan dat ze geen been hebben om op te staan tenzij je de winst (dus de buffer en de noodzakelijke middelen om te blijven investeren) fiscaal optimaliseert; desnoods en helaas daarvoor een ruling moet aangaan in het buitenland; zelfs al gebeurt het gedurende de voorbije 50 jaren met gedoging van hun respectievelijke partijen.

Dan zouden ze af en toe eens wat opdrachten verliezen door toedoen van corrupte socialisten die via steekpenningen de opdrachten aan anderen toekenden? Dan zouden ze ergens in een gang of zaaltje van een overheidsgebouw regelmatig een halve dag of langer met wachten verliezen en horen vertellen dat ze maar eens moeten terugkomen. Dan nog te hopen dat ze daarbij niet worden behandeld als rotte vis, dat er voldoende competentie aanwezig is en niet met een of ander onderbrekingsverlof is en dat er geen wetje of regeltje is waarachter de ambtenaren zich kunnen verschuilen?

Dan zouden ze ook eens ervaren dat je voor bedragen van onder de 25000 € beter geen rechtszaak begint want dat je altijd een verliezer bent, zeker tegen de staat als die niet tijdig betaalt. Wellicht zouden ze dan eens kennis kunnen maken met gerechtsdeurwaarder en hun praktijken, met gerechtelijke experts die er geen zijn en die zich laten leiden door meer dan enkel sympathie voor ene of andere partij. Dan zouden ze de misbruiken ervaren op sommige werknemers door hun partijen.

Stel je dan voor dat enkele van je werknemers u dan in hun vrije tijd, of in gestolen tijd, of tijdens perioden van werkloosheid of ziekteverlof hun eigen werkgever beconcurreren, in het zwart natuurlijk. Dat je het moet afleggen, verliezen dus van concurrenten die vanuit andere landen de markt komen afschuimen en vervalsen, dat ook graag in het zwart komen doen met illegale werknemers als ‘t even kan.

Alles te danken aan de partijen die allerhande importeerden en onvermogend om ze uit te wijzen. U en uw echt werkende mensen zich daarvoor blauw doen betalen aan belastingen zodat de koopkracht is weg belast en iedereen in armoede dreigt te storten. Denk dan aan de organisaties die dank zij armoede en problemen er beter van worden,  jaren lang met elke werkloze hun kassa gespijsd zagen.

U zich niet gewaardeerd voelt voor uw slagen, uw tewerkstelling, uw succes als ondernemer, maar u afgunstig bejegenen telkens wanneer u iets koopt dat uw werknemers niet kunnen kopen (soms nog door het maken van ook andere keuzes). Wat met de stigmatisering als onbekwaam, niet kredietwaardig mocht het fout lopen.

Wat als je omwille van een individu dat de kantjes er heeft afgelopen de arbeidsrechtbank u veroordeelt tot een van de pot gerukte ontslag/schadevergoeding en oplegt dank zij de invloed van een organisatie als de uwe die u op dat ogenblik niet kunt betalen. Wat als u verdacht wordt van racisme omdat u de vooropgestelde doelstellingen inzake multidiversiteit niet haalt, u versleten wordt als de crimineel die de oorzaak is van de opwarming van de aarde en de dood van mensen in de rest van de wereld, gewoon omdat uw bedrijf energie verbruikt en daar nog zwaar voor belast wordt ook CO2 emissie en drijfkrachtbelasting.

Wat als plots er hier of in Europa een wet wordt gemaakt of richtlijnen worden uitgevaardigd die uw product verbieden, drastisch willen wijzigen, of andere oplossingen dan de uwe subsidieert? En wat als je je product door het instellen van handelsboycotten door de EU niet meer aan uw klanten kwijtraakt als tegenmaatregel en alles naar het stort mag brengen?

En we kunnen zo nog even doorgaan waarom jullie organisatie verkiest volksmenner te zijn in plaats van ondernemer. Laat diegenen van de gesyndikeerde werknemers, die het kunnen en durven, opstaan om een onderneming te beginnen, al hun geld en hun reputatie en tijd willen inzetten. Een ondernemingsnummer is bijna gratis en snel bekomen. Dus probeer het maar rijk te worden. Het zijn de mensen die de kar trekken die voor de welvaart zorgen, niet diegene die meerijden.

Maar als straks Atlas zijn schouders onverschillig ophaalt, met pensioen gaat, er de brui aan geeft, zal niet hij het zijn die in armoede verder moet, maar diegenen die hem daartoe brachten. Vakbonden creëren geen welvaart, geen banen, geen toekomst, zij vernietigen die en parasiteren erop.
Ja, wat als Atlas is staking gaat?

Ondernemers van dit land, al zijn jullie grote individualisten en slecht georganiseerd: bereid jullie voor op het geven van een signaal, een sterk en solidair signaal. Een dat de syndicaten en de vandalen zullen begrijpen. Stop met het geven van werk, sluit allemaal een week jullie winkels, bedrijven en fabrieken en weiger te betalen. Werk, dat moet niet gegeven worden maar verdiend, elke dag opnieuw.

Piet Hein Donner

Geplaatst op Nageltjes.be op13/11/2014 door a. griffon

Kent u hem niet? Het is de vorige Nederlandse minister van Justitie ( CDA = CD&V). Sinds 1 februari 2012 vicepresident van de Raad van State en nog een flink aantal bijbaantjes.  
Piet Hein Donner.

Ze moesten die man verbieden de naam Piet Hein te dragen en die te besmeuren. 100 zweepslagen bij deze eerste overtreding. Bij herhaling hakken we zijn handen er af. En bij de derde keer kelen we hem halal met een bot mes. De echte Piet Hein zou met deze laffe debiel wel raad geweten hebben en draait zich om in zijn graf.

Elsevier:  http://www.elsevier.nl/Politiek/nieuws/2006/9/Donner-Voer-sharia-in-als-meerderheid-dat-wil-ELSEVIER090899W/  Door Bas Benneker

Donner: “Voer sharia in als meerderheid dat wil”

 

Minister van Justitie Piet Hein Donner (CDA) vindt dat Nederland moslims, ook fundamentalistische, met open armen moet ontvangen. ‘Als iemand weigert een vrouw de hand te schudden, heb je dat te accepteren.’

Dat zegt Donner in een interview met Vrij Nederland. Daarin blijkt hij ook geen principiële bezwaren te koesteren tegen de invoering van de sharia, de islamitische wetgeving, in Nederland. ‘Als tweederde van alle Nederlanders morgen de sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan?’

Donner noemt dat ‘de essentie van democratie’. De meerderheid telt. Ook ziet de minister graag dat een radicale moslimleider als Abou Jahjah, leider van de Arabisch-Europese Liga, zo snel mogelijk in de Tweede Kamer wordt gekozen. ‘Hij blijft binnen de grenzen van de wet en functioneert als bliksemafleider voor de onlustgevoelens onder jonge moslims.’

Achterlijk

Donner meent dat de secularisering in Nederland is doorgeslagen. Daardoor reageren mensen volgens de minister ‘extreem’ op de opkomst van de islam. ‘Ze zijn zo arrogant om te denken dat het geloof in God achterlijk is. ‘Nederland moet een nieuwe islamitische zuil met open armen verwelkomen, vindt Donner. En als moslims er hun eigen omgangsvormen op na houden, heeft men dat te accepteren. ‘Als ik hier moslimleiders op bezoek heb, zeg ik toch ook niet: kom jongens, we gaan een borrel drinken.’

De Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders neemt de uitspraken van Donner hoog op en zal vandaag kamervragen stellen over de uitlatingen van de minister. Volgens Wilders heeft een Nederlandse minister de plicht ‘zich te allen tijde met kracht te verzetten tegen de invoering van de barbaarse sharia in Nederland.’

Zo belazeren Marokkanen de Nederlandse staat

Geplaatst op Nageltjes op 17/11/2014 door a. griffon

Zo leest u het eens niet van ons.

Hier is het niet anders, misschien nog wel erger

Ali Lahrouchi: “Zo belazeren Marokkanen de 

Nederlandse staat”

Verscheen 9 november 2014 op www.maroc.nl/forums. Omdat het waarschijnlijk is dat deze bijdrage van het maroc.nl forum zal verdwijnen plaats ik het hier integraal.

Ik ben het wel niet eens met alles wat er in staat, zeker niet met het blijven voortbestaan van een dubbel paspoort, of een mengvorm ervan.

Moet er bespaard worden? Ziehier jullie kans (als jullie durven)

Door Ali Lahrouchi

Als er één thema is waarmee de politieke partijen geen raad weten, dan is het wel de werkloosheid. Alle politieke partijen hebben een standpunt over de Nederlandse financiële crisis. Sommige partijen stellen de internationale financiële sectoren verantwoordelijk. Andere partijen benadrukken de problemen van de werkgevers die banen moeten afstoten. Ondertussen groeit en groeit de werkloosheid, de werkgevers, de banken en alle financiële instanties en instellingen wachten op een oplossing, die van de overheid moet komen. Veel partijen vinden dat werknemers zelf initiatieven moeten ontplooien om aan het werk te komen.

Niemand heeft aandacht voor de wortels van de Nederlandse crisis. Niemand van deze politieke partijen durft te zeggen dat de banken verantwoordelijk voor de Nederlandse financiële crisis zijn, en niet de burgers. De banken volgen nog steeds het Amerikaanse kapitalistische systeem dat de wereldeconomie kapot gemaakt heeft. Zij hebben met de spaarpotjes van de burgers gegokt op de Amerikaanse beurs. Nederland moet gaan nadenken over haar eigen financiële sector. Die moet onafhankelijke worden van het Amerikaanse systeem. Nederland moet druk uitoefenen op de banken, om hen de schuld van deze crisis terug te laten betalen en hun verantwoordelijkheid op zich te nemen. Het ontbreekt de politieke partijen aan moed om maatregelen te treffen. Maar er is geen enkele partij die in zijn verkiezingsprogramma durft te zetten dat de Nederlandse financiële sector onafhankelijk van de Amerikaanse Banken zou moeten worden.

Door deze crisis komen veel problemen op het gebied van immigratie, integratie en subsidies, naar boven. Alle partijen, zowel links als rechts, hebben daar nu iets over te zeggen. Maar het blijft bij de bekende politieke spelletjes. Het probleem met de werkloosheid zou opgelost kunnen worden door harde acties te ondernemen tegen fraude, zoals bij de vervalsing van declaraties van de zorgverlener, zoals de huisarts, apotheek, fysiotherapeut en het ziekenhuis. Zwart werk, criminaliteit, drugshandelaars en geld witwassen. Deze acties zullen niet slagen zonder de samenwerking tussen verschillende instellingen en instanties, zoals gemeenten, politie, belastingdienst, sociale dienst, Kamer van Koophandel en verzekeraars. In de bouw zouden bijvoorbeeld geen vergunningen aan werkgevers verleend mogen worden zonder dat er belangrijke informatie over hun werknemers bekend wordt. De burgerservicenummers van de werknemers zouden overlegd moeten worden bij de commissie die de fraude bestrijdt. Want in deze sector werken duizenden die of illegaal in Nederland zijn, of die ernaast een uitkering ontvangen. De renovatie van veel woningen gebeurt illegaal, zonder een enkele bouwvergunning of inspectie.

Het is onbegrijpelijk dat iemand die een vergunning krijgt om een groot pand te verbouwen of te renoveren, of dat iemand die een restaurant runt, of een schoonmaakbedrijf beheert, niet hoeft te laten zien hoeveel werknemers hij in dienst heeft. Dat gaat niet alleen op voor de bouw en de horeca, maar ook voor andere sectoren, zoals schoonmaakbedrijven, uitzendbureaus, groentewinkels, slagerijen, bakkerijen, belhuizen, kappers, markten enzovoort…

Door dit zwarte werk komt er geen werk vrij voor de werklozen, verliest de belastingdienst veel geld en groeit er een soort van maffia, die van deze situatie misbruik maakt. De gemeenten en de overheid moeten een eind maken aan werk met behoud van een uitkering, gedwongen vrijwilligerswerk en gesubsidieerde banen. Er lijkt wel een geheime afspraak te zijn tussen werknemers en werkgevers. De werkgevers ontslaan hun vaste werknemers om tijdelijke werknemers in dienst te nemen zoals vrijwilligers of mensen met gesubsidieerde banen om daarvan te profiteren.

Het aantal buitenlandse werknemers dat zonder werkvergunning werkt, is vorig jaar toegenomen, waarschuwt de Arbeidsinspectie. De inspectie trof bij controles ruim 2253 werknemers zonder werkvergunning. Illegale werknemers komen voor één derde deel uit Bulgarije of Roemenië. Opvallend vaak laten werkgevers buitenlandse stagiairs en studenten zonder vergunning voor zich werken. Naast het werken zonder vergunning, trof de Arbeidsinspectie ook gevallen aan van onderbetaling. (PDF) Als iedere dag een commissie controles zou uitvoeren, zou blijken dat dit nog veel vaker gebeurt.

In 2012 heeft Achmea, waar Agis onderdeel van is, 81 miljoen euro als onbedoelde fout of doelbewuste fraude teruggevorderd. Fraude vindt overal plaats, en vooral bij gesubsidieerde stichtingen, organisaties, gesubsidieerde banen, zorgverleners, de bouw, woningcorporaties en de horeca. Daar verdwijnen miljoenen euro’s, die eigenlijk met harde actie teruggevorderd moeten worden, in plaats van dat de overheid aan het bezuinigen slaat.

Zelf heb ik er ervaring mee. Als illegale immigrant uit Marokko werkte ik noodgedwongen bij verschillende grote bedrijven en uitzendbureaus. Dat waren Nederlandse èn buitenlandse bedrijven. Turkse en Marokkaanse uitzendbureaus betaalden ook nog eens minder dan Nederlandse werkgevers, tot bijna de helft. Wat ook opviel, was dat menig buitenlandse, niet illegale, zwartwerker ook nog een uitkering genoot en op andere manier de boel oplichtte.

Veel mensen maken ook misbruik van hun cultuur, geloof en de wet van hun herkomstland. Ze zijn bijvoorbeeld getrouwd in hun herkomstland, maar verzwijgen dat in Nederland. Volgens de Nederlandse wet zijn ze dan ongehuwd, ook al hebben ze kinderen. Zij misbruiken de mazen van de Nederlandse wet om hier meer voordelen uit te slaan zoals twee uitkeringen of twee woningen. Dit is precies het doel dat ze willen bereiken. Beide echtparen staan op aparte woningen ingeschreven, maar dit is dan alleen op papier. Zij verhuren één van de twee woningen illegaal, en wonen dan samen in het andere woning. Zo krijgen ze behalve de huurtoeslag, ook het illegale huurgeld.

Niet alleen steuntrekkers frauderen, maar er zijn ook mensen met een betaalde baan en ondernemers, die een eigen woning op naam van één van de echtgenoten gekocht hebben om die woning te verhuren, om zo de hypotheek terug te betalen. Tegelijkertijd wonen ze samen in een sociale huurwoning, die op naam van de vrouw staat, of andersom. Er zijn mensen die meerdere woningen gekocht hebben en nog altijd in de sociale woning blijven wonen. Van sommigen krijgt de echtgenote of de echtgenoot ook nog eens een maandelijkse uitkering. Het is echt belachelijk dat niemand tot dusverre achter deze fraudeurs aan zit.

Als 44% van de uitkeringstrekkers buitenlanders zijn, dan durf ik te zeggen van wat ik in Marokko gezien heb, dat 90% van deze 44% een bedrag van minimaal honderd duizend euro in hun herkomstland heeft. Enkelen van hen zijn uitgesproken rijk, ze investeren veel geld in Marokko in projecten die duizenden euro’s kosten. Ze hebben hun eigen huizen, appartementen, villa’s, stukken grond, café’s, winkels, boerderijen enzovoort … maar hier in Nederland blijven ze de zielepoot spelen, om van een uitkering te kunnen genieten. Ook als ze hun schaapjes op het droge hebben, of beter af zijn dan menige Nederlander. Waarom kunnen de Nederlandse instellingen niet achter deze gevaarlijke maffia-achtige praktijken komen? Sommige instanties vragen zich af waarom zoveel immigranten geen werk hebben, terwijl het antwoord simpel is: Ze houden niet van een witte baan omdat ze er minder mee verdienen. Hun salaris is niet genoeg voor hun gezien vooral omdat hun geloof de vrouw verbiedt te werken. De echtgenoot profiteert van een gezinsuitkering en regelt daarnaast een fulltime zwarte baan. Anders zouden de vaste lasten voor zijn gezin en de kosten voor zijn auto niet betaald kunnen worden.

Moslims mogen van hun geloof niet liegen, niet frauderen, niet het slachtoffer spelen, niet egoïstische zijn, niet hypocriet zijn, niet stelen. Maar als om het geld gaat, dan verdwijnt die moraal. Er zijn ook gelovigen die openlijk verkondigen dat deze moraal niet opgaat als het niet-moslims betreft. Alleen als je in een moslimmaatschappij met alleen maar moslims, gaat die moraal op. Maar het gaat niet op voor ongelovige mensen, want daar mag je wel van stelen. Er heerst een koude oorlog tussen moslims en niet-moslims, wat eigenlijk iedereen zou moeten weten.

Menigeen maakt daarbij ook misbruik van zijn dubbele nationaliteit. Mensen met twee paspoorten kunnen op elke moment stiekem naar hun land van herkomst afreizen voor een langere periode. Zij laten een familielid of betrouwbare kennis hun handtekening op de inkomstenverklaring optekenen/vervalsen, zonder dat de sociale dienst dit opmerkt, Ook hier zijn voorbeelden over te vinden, van bijvoorbeeld sommige Marokkanen die het Marokkaanse paspoort gebruiken om hun korte of lang betaalde vakantiedagen in Marokko te vieren. De Marokkaanse douane stempelt de Marokkaanse paspoorten van de reizigers. Ze stempelen de Nederlandse paspoorten niet. Bij een eventueel onderzoek naar de verblijfsduur valt er dan ook niets verdachts te ontdekken. Wanneer hij door de DWI of andere instanties gecontroleerd zou worden, gebruikt hij het ongestempelde paspoort. Iedereen moet één paspoort hebben zodat er geen misbruik kan ontstaan.

Creëer van de twee paspoorten één nieuw soort geldig paspoort. Als iemand twee nationaliteiten wil behouden is dit prima, maar dan met één geldige paspoort. De ene helft bij de andere helft van de twee paspoorten, bijvoorbeeld de ene helft is donkergroen met gegevens van de Marokkaanse autoriteiten, en de andere helft is rood met gegevens van de Nederlandse autoriteiten. Laat de keus aan iedereen om tussen die drie mogelijkheden te kiezen:

1- is een compleet Nederlandse rood paspoort.
2- is een compleet Marokkaanse donkergroen paspoort.
3 – is een paspoort met donkergroene kleur aan de ene kant en rode kleur aan de andere kant. Dat betekent dubbele kleuren van dubbele nationaliteiten in een enkel paspoort.

Met deze opties ben ik er zeker van dat buitenlanders , vooral de Marokkanen voor optie 1 ( voor een compleet Nederlandse rood paspoort kiezen. Zo kunnen ook de Nederlandse instellingen alles onder controle behouden. “ vertrouwen is goed, maar controleren is beter.

Aanpak van dit soort fraude is nodig. De Nederlandse samenleving mag daarbij niemand sparen, niet de ondernemers en niet de buitenlanders die misbruik maken van de regelingen in dit land.

Ali Lahrouchi

Amazigh en Nederlands burger

Ashes to ashes, dust to dust.

Geplaatst op Nageltjes.be op 27/10/2014 door a. griffon

Heeft u al gehoord van een godsdienstig ritueel, een offerritueel, waarbij het hart wordt losgerukt uit een jong varken, terwijl het nog leeft? Barbaars en achterlijk ritueel ( alle rituelen zijn achterlijk trouwens), dat plaats vindt in Indië tijdens het religieuz Gadhimai festival, alwaar een half miljoen dieren op gruwelijke wijze worden vermoord ter ere van een godin ( een van de vele). Sommigen plannen er een reis naartoe om de cultuur op te snuiven, zicht vebaasd eraan te vergapen als een voyeur . Anderen zien die culturen graag geïmporteerd in onze maatschappij. De multiculturele verrijking, weet je wel.

Ik blijf daar gewoon weg en hou die mensen hier liever buiten.

In aansluiting daarop :
Veel achterlijke volken met achterlijke godsdiensten (er zijn er geen andere) zijn in hetzelfde bed ziek. Zonder op te sommen welke dat zijn. Jullie kennen ze onderhand wel.
Naiëve wereldverbeteraars zullen zeggen dat dit op te lossen is met geld en ontwikkelingshulp. Het verleden en de feiten leren ons dat het dan alleen nog maar erger wordt omdat de bevolking dan explodeert.Ook dat anderen zich van die hulp rijkelijk bedienen.
Een groeiende bevolking is dweilen met open kraan.
De natuur zal uiteindelijk wel een handje helpen en selecteren. Ze doet dat al miljoenen jaren. Het zou kunnen dat wij die uitverkorenen zijn, want alleen de sterksten en de best aangepasten zullen overleven. En daarvoor is goede medische hulp en veel solidariteit niet genoeg, integendeel misschien. Medische wetenschap lijkt ons in toenemende mate te verzwakken door het tegenhouden van natuurlijke selectie. Onze soort verzwakt, zo kan ik alle dagen opmerken. En natuurlijk zijn het dezelfden die wegkijken, want dit onderwerp, al wordt evolutie ruim onderschreven, is taboe. Het is wellicht nog een reflex uit ons collectief religieus verleden om dit niet in te zien. Feit is dat we op het gebied van evolutie, overleven en voortplanting aan dezelfde regels onderworpen zijn als slakken, geef of neem enkele gewonnen jaren. Slakken zijn trouwens kampioenen vergeleken met ons, want ze bestaan al honderden miljoenen jaren langer dan de mens.  Sklakken verdienen daarom alleen al ons respect, al staan die ook occasioneel op mijn menu. Alle dieren verdienen dit respect, eetbaar of niet. Hoe ver dat gaat, dat mag iedereen zelf bepalen; maar bij mij is dat hun mate van gevaarlijkheid in combinatie met nabijheid.  En dan kan men stellen dat er nauwelijks gevaarlijke dieren zijn, en dat de mens en de microben het gevaarlijkste zijn..
Ik was alvast van plan mij niet te laten uitroeien, maar mijn taak zit er op. Nu is het aan mijn kinderen en nazaten. Ik hoop dat ik ze genoeg heb geleerd en dat ze genoeg karakter zullen hebben om te overleven en op hun beurt de toekomst te verzekeren. En ja, dat zal misschien gaan ten koste van anderen. (Anderen zullen dat ook proberen) Eigen volk eerst? Ge moogt gerust zijn! Ook dat is een natuurwet en met geen enkel middel of technologie te verstellen of te maken door socialisten en groenen. Ik zou het graag weten, hoe het nooit eindigend verhaal verder gaat, maar er bestaat geen hemel van waaruit ik zal kunnen toekijken.
Ashes to ashes, dust to dust.
Dit zal me waarschijnlijk ‘vrienden’ kosten, maar ook de selectie van je vrienden/bondgenoten maakt deel uit van het evolutionair proces.

Hoe moet moslimterrorist nu juist worden gespeld?

Geplaatst op Nageltjes.be op 27/10/2014 door a. griffon

Een Facebookvriend ontdekte de volgende flagrante censuur in een door ieder van ons gekend (en  vooral op scholen gebruikt) boek. Ook zelfcensuur is gewoon censuur, want daarachter schuilt er steeds iemand die ertoe aanzet met zachte en minder zachte dwang.Voor wie weigert te geloven dat zelfs woorden worden afgeschaft om de toenemende islamterreur te ontkennen. Foto: twee edities van het ‘Groene Boekje’ of officieel de ‘Woordenlijst Nederlandse taal’. Aanwezig en AFWEZIG.

Werden gewoon verwijderd: moslimsluipschutter, moslimsoldaat, moslimstad, moslimstelling, moslimstrijder en MOSLIMTERRORIST .

Zo, nu het er niet meer gedrukt staat is het opgelost. De jeugd en de mensen moeten behoed worden voor slechte ideeën en woorden, zodat het islamknuffelen gewoon kan doorgaan.  En dit is slechts één van de vele censuurgevallen en manipulaties. Als jullie er nog meer hebben gevonden, dan mogen jullie die posten in de reacties.

Oikofobie of etnomassochisme – Zelfhhaat of het eigen ras folteren

Geplaatst op Nageltjes.be 27/10/2014 door a. griffon

Ik kon niet nalaten dit artikel met de Nageltjeslezers te delen, want de kans is groot dat jullie het anders nooit te lezen zullen vinden.

Met het relaas hieronder wordt nog maar eens duidelijk en pijnlijk blootgelegd aan welke psychische ziekte al die linkse clubjes en goedmenschen lijden. Ertegen bestaat nog geen behandeling of medicijn. Het enige dat helpt is ontmaskering, informatie en kritisch denken.

Is het jullie trouwens ook al opgevallen dat tijdens televisiereportages en interviews altijd minstens één geleurde allochtoon in beeld wordt gebracht en in de micrfoon mag praten, ook al is het de enige tussen vele autochtone Vlaamse kindjes of vowassenen. Men gaat zelfs speciaal scholen en middens opzoeken waar die zeker aanwezig zullen zijn. De missie: de multicul als voldongen feit blijven promoten, tot we er aan doodgaan. En dat laatste zou nog deze eeuw gepland zijn en gebeuren

Kunstenaar brengt sluimerend etnomasochisme aan het licht

door SJORS REMMERSWAAL • 26 OKTOBER 2014 

Beeldend kunstenaar Nelle Boer uit Zwolle heeft met zijn nieuwe project de nodige beroering veroorzaakt onder de wereldburgers van de multiculturele tak. Als onderdeel van zijn project veranderde hij zijn identiteit en werd van de ene op de andere dag een mediamarokkaan. Hij kon de afgelopen zomer de opiniepagina’s van alle grote kranten halen en werd zelfs een veelgevraagde stem in het publieke debat. En dat als de Marokkaanse politicoloog Nizar Mourabit, een zelfbedacht personage. Hij hield met dit kunstproject de culturele bovenlaag een spiegel voor, wellicht onbedoeld, maar wat naar voren is gekomen is niet minder schokkend.Ongetwijfeld is wel geweten dat in de multiculturele samenleving Nederlanders en andere Europeanen tweederangs inwoners zijn, want dat is de alledaagse werkelijkheid. De kunstenaar erkent dit in een vraaggesprek met De Correspondent wanneer hij vertelt; ‘Het bleek een stuk gemakkelijker te zijn om gepubliceerd te worden als Marokkaan dan als mijzelf.’ De liefde voor de ander, of beter nog door de Franse schrijver Guillaume Faye zo kordaat geduid als etnomasochisme (afkeer van eigen etniciteit) is zo sterk aanwezig dat men kost wat kost tracht om andere volkeren op het schild te heffen.

Men haalde deze fictieve Marokkaan dus constant naar voren, en men tracht dit te blijven doen: Afrikanen naar voren halen die wel geslaagd zijn, althans dan volgens de zienswijzen gekoppeld aan de multiculturele samenleving. Nelle Boer legt dit glashelder bloot en ziet daarbij door zijn project dat ondanks alle pogingen de hele samenleving spaak loopt. Nederlanders zien Marokkanen niet als Nederlanders en Marokkanen zien zichzelf niet als Nederlanders. Ondanks de jarenlange propaganda vanuit alle machtshoeken van de samenleving. Dat is een loeiharde conclusie, die in de huiskamers van de Mokumse intelligentsia als een mokerslag aan moet komen.

Hier en daar krijgt Boer in zijn rol als Marokkaan ook met extreemlinkse websites te maken, want hij werd ook door hen regelmatig benaderd. En die websites blijken zich expliciet te specialiseren in het zwartmaken van mensen in de pers die wel kritisch durven schrijven over al wat fout gaat in de multiculturele samenleving. Dat dit al jarenlang uitloopt op bedreigingen en geweld blijkt toch zeker aan de linkerkant van het politieke spectrum geen reden te zijn om zich wat terughoudender op te stellen.

Uit de zuinige woorden van de kunstenaar blijkt dat hij deze uitkomsten niet had verwacht. Dat maakt het misschien wel zo geslaagd, met een beknopte insteek en lege agenda erin zijn gegaan, niet wetende wat er zou gebeuren. Een uniek project dat pijnlijk blootlegt hoe de dominante ideologie van het multiculturalisme totaal mislukt is en met welke idiote kunstgrepen de bezittende klasse komt. Kunst met een grote K als je het mij vraagt én maatschappelijk uiterst relevant.