Werk, dat moet niet gegeven worden maar verdiend, elke dag opnieuw.

Geplaatst op Nageltjes op 24/11/2014 door a. griffon

Zouden de vakbonden en de betogers/syndicalisten met hun grote mond niet eens zelf echte werkgelegenheid kunnen creëren, door iets te produceren dat succesvol wereldwijd kan geëxporteerd worden?

Slechts dan zouden ze enige geloofwaardigheid genieten. 

Maar eigenlijk zijn ze enkel in staat om iets recht te houden met subsidies die hun verliezen dekt. En als er dan wat werknemers in hun bedrijf rondlopen die 60 dagen syndicaal verlof krijgen en verder geen lap uitrichten behalve de andere werknemers tegen hen opstoken, dan zouden ze weten waar ondernemingen over spreken en wat ze moeten ondergaan.

Dan moeten ze zelf eens onderhandelen met de fiscus en ondergaan dat ze geen been hebben om op te staan tenzij je de winst (dus de buffer en de noodzakelijke middelen om te blijven investeren) fiscaal optimaliseert; desnoods en helaas daarvoor een ruling moet aangaan in het buitenland; zelfs al gebeurt het gedurende de voorbije 50 jaren met gedoging van hun respectievelijke partijen.

Dan zouden ze af en toe eens wat opdrachten verliezen door toedoen van corrupte socialisten die via steekpenningen de opdrachten aan anderen toekenden? Dan zouden ze ergens in een gang of zaaltje van een overheidsgebouw regelmatig een halve dag of langer met wachten verliezen en horen vertellen dat ze maar eens moeten terugkomen. Dan nog te hopen dat ze daarbij niet worden behandeld als rotte vis, dat er voldoende competentie aanwezig is en niet met een of ander onderbrekingsverlof is en dat er geen wetje of regeltje is waarachter de ambtenaren zich kunnen verschuilen?

Dan zouden ze ook eens ervaren dat je voor bedragen van onder de 25000 € beter geen rechtszaak begint want dat je altijd een verliezer bent, zeker tegen de staat als die niet tijdig betaalt. Wellicht zouden ze dan eens kennis kunnen maken met gerechtsdeurwaarder en hun praktijken, met gerechtelijke experts die er geen zijn en die zich laten leiden door meer dan enkel sympathie voor ene of andere partij. Dan zouden ze de misbruiken ervaren op sommige werknemers door hun partijen.

Stel je dan voor dat enkele van je werknemers u dan in hun vrije tijd, of in gestolen tijd, of tijdens perioden van werkloosheid of ziekteverlof hun eigen werkgever beconcurreren, in het zwart natuurlijk. Dat je het moet afleggen, verliezen dus van concurrenten die vanuit andere landen de markt komen afschuimen en vervalsen, dat ook graag in het zwart komen doen met illegale werknemers als ‘t even kan.

Alles te danken aan de partijen die allerhande importeerden en onvermogend om ze uit te wijzen. U en uw echt werkende mensen zich daarvoor blauw doen betalen aan belastingen zodat de koopkracht is weg belast en iedereen in armoede dreigt te storten. Denk dan aan de organisaties die dank zij armoede en problemen er beter van worden,  jaren lang met elke werkloze hun kassa gespijsd zagen.

U zich niet gewaardeerd voelt voor uw slagen, uw tewerkstelling, uw succes als ondernemer, maar u afgunstig bejegenen telkens wanneer u iets koopt dat uw werknemers niet kunnen kopen (soms nog door het maken van ook andere keuzes). Wat met de stigmatisering als onbekwaam, niet kredietwaardig mocht het fout lopen.

Wat als je omwille van een individu dat de kantjes er heeft afgelopen de arbeidsrechtbank u veroordeelt tot een van de pot gerukte ontslag/schadevergoeding en oplegt dank zij de invloed van een organisatie als de uwe die u op dat ogenblik niet kunt betalen. Wat als u verdacht wordt van racisme omdat u de vooropgestelde doelstellingen inzake multidiversiteit niet haalt, u versleten wordt als de crimineel die de oorzaak is van de opwarming van de aarde en de dood van mensen in de rest van de wereld, gewoon omdat uw bedrijf energie verbruikt en daar nog zwaar voor belast wordt ook CO2 emissie en drijfkrachtbelasting.

Wat als plots er hier of in Europa een wet wordt gemaakt of richtlijnen worden uitgevaardigd die uw product verbieden, drastisch willen wijzigen, of andere oplossingen dan de uwe subsidieert? En wat als je je product door het instellen van handelsboycotten door de EU niet meer aan uw klanten kwijtraakt als tegenmaatregel en alles naar het stort mag brengen?

En we kunnen zo nog even doorgaan waarom jullie organisatie verkiest volksmenner te zijn in plaats van ondernemer. Laat diegenen van de gesyndikeerde werknemers, die het kunnen en durven, opstaan om een onderneming te beginnen, al hun geld en hun reputatie en tijd willen inzetten. Een ondernemingsnummer is bijna gratis en snel bekomen. Dus probeer het maar rijk te worden. Het zijn de mensen die de kar trekken die voor de welvaart zorgen, niet diegene die meerijden.

Maar als straks Atlas zijn schouders onverschillig ophaalt, met pensioen gaat, er de brui aan geeft, zal niet hij het zijn die in armoede verder moet, maar diegenen die hem daartoe brachten. Vakbonden creëren geen welvaart, geen banen, geen toekomst, zij vernietigen die en parasiteren erop.
Ja, wat als Atlas is staking gaat?

Ondernemers van dit land, al zijn jullie grote individualisten en slecht georganiseerd: bereid jullie voor op het geven van een signaal, een sterk en solidair signaal. Een dat de syndicaten en de vandalen zullen begrijpen. Stop met het geven van werk, sluit allemaal een week jullie winkels, bedrijven en fabrieken en weiger te betalen. Werk, dat moet niet gegeven worden maar verdiend, elke dag opnieuw.