Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

05 maart 2007

Het volgehouden bedrog


Ik vraag me met enige angst en scepsis af of de mensen het volgehouden bedrog van de regering en de traditionele politici doorzien en of ze gelaten verder laten begaan vanuit de idee dat ze toch niets kunnen veranderen. De regering Verhofstadt kan niet vol blijven houden dat haar begrotingsbeleid voorbeeldig en correct is en dat er weinig op aan te merken valt. Na het Internationaal Monetair Fonds en de Nationale Bank geeft nu ook de Europese Commissie het Belgische begrotingsbeleid een buis. En dat is, met de verkiezingen in het verschiet, bijzonder vervelend, zowel voor minister van Begroting Freya Van den Bossche (sp.a) als voor Verhofstadt (Open VLD). Het verleden bewees ons dat ook CD&V in het belang van het eigen machtsverwerven en machtsbehoud een gelijkaardige prestatie kon neerzetten zij het via andere manieren en met andere accenten en komma's. Onze staat lijdt aan chronische obesitas.
Voor een aantal mensen behorende tot de clan, de vrienden en elite van onze politici is er niets aan de hand. Zij verdienen dank zij de duizenden postjes en mandaten grandioos en gemakkelijk geld en daarvoor hoeven ze economisch niets te presteren. Nog nooit ging het hen zo goed. Ze handhaven en verspreiden zich via een mycelium ondergronds zoals paddenstoelen (schimmels)dat doen in de natuur. Slechts af en toe komt er eens een paddenstoel tevoorschijn en die herkennen we dan. Het ondergrondse netwerk blijft voor de gewone mens onzichtbaar maar groeit en voedt zich wel met het weefsel dat ze parasiteert. We zouden kunnen stellen dat er een noodzaak is aan paddenstoelen in de natuur en dat er een zekere symbiose bestaat. Maar lang niet elke paddenstoel genereert een symbiotisch voordeel, maar parasiteert dus en zijn giftig voor het gastweefsel, al is dit niet onmiddellijk herkenbaar en voor de hand liggend.
Welke direct economisch en sociaal nut hebben al die weefsels nu? In dit geval vzw-tjes, comissies, comités, overheids- en studiecentra,
intercommunales,instituten enz....
Indien men deze afschaft verliezen er natuurlijk een flink aantal mensen met de juiste politieke kleur hun baan en moeten ze er een andere in de echte economie gaan zoeken. Misschien kunnen ze ook met het jarenlang makkelijk verdiende geld een bedrijfje met werkgelegenheid opstarten, en echt laten zien dat ze zo goed zijn als ze beweren of bewijzen dat ze het echt zo goed menen met hun medemens. Met het alzo vrijgekomen geld van al de excellenties en parasieten dat we uitsparen kunnen niet alleen de begroting echt in evenwicht worden gebracht maar kunnen direct ook heel veel noden gelenigd worden, en de belastingen verlaagd.
Waarom blijven de mensen van dit land en van Vlaanderen een land met zoveel ministers, parlementsleden, eeg-bonzen, gouverneurs, koningen, koninginnen, prinsen, prinsessen en een onwaarschijnlijk enorm groot aantal mandatarissen en politieke postjespakkers tolereren en onderhouden?
Tenslotte wonen er in dit ganse land maar 11 miljoen mensen, zoveel als een in een wereldstad, en nergens is er meer vetzucht dan hier. Ik kan hier wat cijfers aanhalen over het aantal ministers hier en hoeveel elders, of vertellen hoeveel het er zouden zijn in China mochten ze er rekenkundig even veel hebben, maar ik doe dat niet, want eigenlijk weet iedere wakkere burger dit.
Een verlaging en doorgedreven federalisering van de belastingen brengt met zich mee dat mensen eerlijker en juister hun belastingen aangeven, dat mensen die werken ook meer verdienen en zo meer kunnen uitgeven, meer kunnen sparen voor hun pensioen, voor de opleiding van hun kinderen, voor een betere verhouding werk/gezin kunnen zorgen, en eventueel kunnen instaan voor extra's en het oplossen van problemen binnen hun gezin, familie en kennissenkring.
Een vermindering van belastingen voor bedrijven resulteert in een grotere winst, die wanneer juist belast niet alleen meer investeringen en tewerkstelling opleveren maar ook op termijn belastinginkomsten. Dit trekt dan weer nieuwe bedrijven en initiatieven aan die voldoende goedbetaalde werkgelegenheid creëren.
We kunnen dan wellicht zelf kiezen welke buitenlandse bedrijven zich hier mogen vestigen aangepast aan onze noden en demografie.
Natuurlijk heeft het mycelium al zoveel menselijk weefsel aangetast dat elke familie er al ergens is door aangetast en er zich niet meer van kan losmaken. Toch hoop ik dat men zal doorzien dat dit binnen niet al te lange termijn zal leiden tot misschien de dood van de gastheer, een algeheel verval van ons maatschappelijk, sociaal en economisch systeem, vol vreselijke pijnen, maar uiteraard niet voor de paddenstoelen.
Wanneer de verandering, wanneer de kuur en het medicijn? Ik hoop op 10 juni!

Geen opmerkingen: