Het zal je maar gebeuren dat de wetgeving en de belastingen overnacht veranderen. Dat je omzet daarna in elkaar stuikt, je niet eens meer de tijd krijgt om lucht te happen, je te heroriënteren je te diversifiëren.
Wat met gebruikers van verpakking?
Vraagt men zich wel af of er voldoende alternatieven zijn. Of de verpakkingsmachines andere materialen wel aankunnen en of de machine niet spoedig moet vervangen worden, om het even hoe lang de machine nog moet afbetaald worden?
Vraagt men zich niet af of er geen bedrijven zijn die dat, bovenop al het bedrijven pesten met honderden wetjes, directe en indirecte belastingen, net niet meer aankunnen, maar het anders wel hadden overleefd. Of wordt dit geklasseerd als sterven onder “friendly (?) fire” en als noodzakelijke doden die vallen in de economische oorlog, waarbij de eigen generaals een groter gevaar blijken dan de vijandelijke troepen?
Wat met alle lopende leverings- en bevoorradingscontracten, eventuele sanitaire goedkeuringen, de opleiding van het personeel van aankoop grondstoffen tot verkoop?
En wat als die ene nieuwe belasting en wetgeving er één teveel is, er weer een bedrijf en werkgelegenheid verdwijnt? Wat er met het personeel gebeurt dat weten we ondertussen allemaal, want dat komt in de krant.
Maar wat gebeurt er met de ondernemer?
Die ziet zijn bankkredieten en vertrouwen opgezegd door de banken, ziet dan de ene na de andere arrogante deurwaarder passeren, om vervolgens als een boef te worden beoordeeld, berecht en failliet verklaard.
Weg zijn geïnvesteerde geld, zijn jarenlange werk. Weg zijn trots, en zeer waarschijnlijk ook zijn huis en hebben en houden. Al hij geluk heeft houdt hij alleen zijn directe familie en misschien een paar vrienden over.
De kans is groot dat hij voor de rest, of een groot deel van zijn leven, moet blijven afdokken en als aangebrand en incompetent wordt beschouwd door de banken, de overheid en heel wat “kenners”, “experten” en mensen die eigenlijk in hun hele leven nooit een nagel van hun kleine teen hebben geriskeerd om werkgelegenheid te creëren of minstens zelfvoorzienend te worden.
Zelfstandigen, KMO’s, en dan vooral de jonge bedrijven zijn voortdurend het kanonnenvlees dat naar de loopgraven wordt gestuurd, dat zogezegd zijn verantwoordelijkheid moet opnemen voor tewerkstelling, de opleiding van werknemers, de integratie van allochtonen en mindervaliden, de innovatie, de sponsoring van goede doelen en noem maar op….
Ach, nu gaat het om verpakkingsbelasting en belasten van bedrijfsauto’s maar amper gisteren ging het nog om flitspalen, wegenvignetten, achteruitrij-camera’s, snelheidsbegrenzers, nieuwe verhuurreglementering, en ik ben er nog veel vergeten…..
Morgen komt er ook belasting op reizen en vliegtuigtickets, kunt u uw occasie dieselauto niet meer kwijt, enz….
Geen overgang, geen geleidelijkheid, geen overleg met de getroffen sectoren,geen diepgaande beschouwingen of effectenstudie, maar een onmiddellijke strooptocht.
Het acute van deze ingreep bewijst effectief dat het geld direct nodig is om het gat in de kist te vullen, en dat het niet om het milieu gaat. Trouwens wordt de belasting niet aangewend voor het milieu, net zomin als de pensioenfondsen van Belgacom of de NMBS werden aangewend voor de pensioenen of de vrachtwagenvignetten en de flitsboetes voor de wegen.
Dat een regering stuurt en regelt is normaal, daar worden ze voor betaald.
Evenwel, de huidige machthebbers en zeer vele politici worden momenteel ruim overbetaald. Meer zelfs: in een bedrijf hadden ze al lang hun C4 gekregen.
Een beleid moet vooruitkijkend zijn, moet de effecten kunnen inschatten van hun acties, niet louter hun oor te luisteren leggen bij de door hun benoemde politieke vriendjes, die economisch ook nog geen ene poot hebben uitgestoken, en hun vak theoretisch hebben geleerd van iemand die zelf ook nooit een bedrijf heeft geleid, en hoogstens op latere leeftijd door zijn status een papieren politieke bestuursfunctie(s) verwerft in een grote onderneming, alwaar hij 10 keer per jaar wat mag komen knikken bij een goed glas wij en een dinertje achteraf..
En bij de belastingen of bij de bank hadden ondernemers met zulke begrotingen en balansen wel bot gevangen en zich aan controles, processen en boetes mogen verwachten.
De regering heeft geen toekomstvisie, geen toekomstbeleid, geen structurele aanpak en oplossingen. Ze worden omgeven door ja-knikkers en negeren arrogant het parlement. Ze lossen enkel problemen op als ze zich voordoen, het is steeds haastwerk, en schuiven de hete aardappel door. Ze trachten te scoren met schijnbewegingen en schijnvertoningen met als doel hun incompetentie en falen af te dekken.
De prijs voor alles gratis, iedereen welkom, de overdreven zorgmaatschappij en de politieke zelfbediening en postjesmakerij zal zeer hoog worden. Daaraan hebben alle beleidpartijen maar ook de CD&V als machtspartij schuld (al hopen ze dat we dat al wat vergeten zijn)
Succesvolle lokale bedrijven die het hier lang uithouden, dat worden schapen met vijf poten, want diegenen die het konden zijn hun eieren elders gaan onderbrengen.
Wie in dit land niet weg is, is gezien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten