Een Zelfgezochte Griekse Tragedie

Jean Marie Dedecker op zijn Facebook

"In Griekenland mogen mannen met een "zwaar beroep" op hun 55ste met pensioen, vrouwen op hun 50ste. Ze hebben +/- 600 categorieën zware beroepen. We zijn op weg naar de Acropolis."

Zet deze nieuwe wetenswaardigheden naast het eerder verschenen nieuws dat Griekenland pensioenen uitbetaalt aan 65000 mensen die al overleden zijn, dat  iedereen belastingen ontduikt, zwartwerkt, eigendommen niet correct aangeeft en dat de weinige belastingen die geïnd worden via de elektriciteitsfacturen moet gebeuren.

Al van in het begin van mijn loopbaan in handel en industrie was mij al duidelijk dat de Griekse economie vrijwel enkel bestond uit landbouw en toerisme. Landbouw dan nog in de enge zin want enkel Fetakaas, olijven en zure wijn stonden in de export, en dat is nog steeds zo. Fetakaas en Griekse yoghurt die worden ondertussen volledig geproduceerd door bedrijven als Danone, niet in Hellas maar in Rotselaar.
Sommigen zullen daar willen aan toevoegen: scheepvaart, de families Onassis en Niarchos in gedachte.
Hen moet ik teleurstellen want zij leverden geen bijdrage aan de economie, ze gebruikten enkel de Griekse vlag, konden rekenen op de corrupte politici en betaalden nooit belastingen. In tegendeel zelfs, ze waren eerder netto ontvangers van Griekse en Europese subsidies. Zelfs onder de bemanning van de schepen waren Grieken een grote zeldzaamheid, en dit al decennia lang.
De reders zullen wel geweten hebben waarom.
Een uitzondering zijn de vele ferry's die zelfs de kleinste eilandjes met een schaarse bevolking aandoen. Maar hoe denken jullie dat dit mogelijk is terwijl hier de ferry's tussen belgië en Groot Brittanië niet in stand kunnen gehouden worden, zelfs niet met subsidies. Het toverwoord is weer Europa.
Ze zijn niet mijn favorieten, maar Nana Mouskouri en Demis Roussos hebben waarschijnlijk  meer bijgedragen aan de schatkist dan de rijke reders, al woonde ze er waarschijnlijk enkel in haar jeugd of tijdens de vakantie.
Hun belangrijkste economische sector, het toerisme, zijn ze nu ook vakkundig aan het slopen, want wie riskeert zijn zuurverdiend geld in een rampvakantie. De kans dat toeristen worden lastiggevallen, dat de luchthavens, de hotels en de ferry's staken is enorm. Laat volgend filmpje een waarschuwing zijn. Een dank voor het door fraude en bedrog gestolen geld.

Dat men Griekse firma's, zakenlui en ambtenaren niet kon vertrouwen werd me meermaals duidelijk gemaakt door zakenrelaties, op exportseminaries, door de banken,en verzekeringmaatschappijen. Ook buitenlandse Zaken, de Kamers van Koophandel en de dienste van Buitenlandse handel gaven waarschuwende adviezen. Enkel met een Irrevocable Lettre of Credit Confirmed by our  own Bank vertrokken er goederen naar Pireaus, de haven van Athene. Na enkele jaren en veel gezaag van enkele Griekse klanten hebben we een paar keer Cash Against Documents geleverd, eigenlijk tegen een plaatselijke bankwissel met vervaldag op 90 dagen. Dat was voor hun een korte betalingstermijn waarover ze
altijd bleven jammeren. Ze zeiden ons dan af en toe dat we niets van zakendoen in Griekland begrepen.
Die toezegging of zwakheid heb ik mij snel beklaagd. De goederen waren in Athene al aan de klanten vrijgegeven en de douane gepasseerd  zonder dat er een wissel volgde en de afgesproken en nodige commerciële formaliteiten en procedure waren afgehandeld.
Resultaat: enkele reizen naar Athene en het binnenland om de zaak te redden met hulp van de nodige diplomatieke hulpen en de dreiging dat ze nooit nog ergens een kilo zouden kunnen kopen. Uiteindelijk teruggekeerd met harde bankgaranties voor een betaling op 180 dagen. Gelukkig is het allemaal 'goed'
afgelopen, zij het met verlies.
Geloof het of niet, die klanten kwamen na enkele maanden gewoon terug en deden  alsof er niets aan hand was geweest. Ze zijn jaren klant gebleven, uiteraard aan de strikte voorwaarden en betalingscondities, en wij hebben onze prijzen aan hun altijd een paar procenten hoger gehouden om het historische verlies te compenseren. Af en toe verdwenen ze een tijdje uit ons bestand. Dan hadden ze een nieuwe idioot gevonden die het risico niet had ingecalculeerd. In 1 geval hebben ze met een faling zelfs een van onze concurrenten volledig kunnen uitschakelen. Dat schreven we dan lachend toe op de bonuszijde, want een concurrent minder bracht ook geld op.

Enkele keren heb ik, op verzoek van enkele organisaties, zelf export-seminaries gegeven. Raden jullie eens welke waarschuwingen en verhalen ik toen de  ondernemers met export-ambitie over de handel met Griekenland kon vertellen?

Geen van de politici hebben ooit de harde leerschool van de echte economie en technologie doorlopen of erover enig seminarie bijgewoond.
Hun ideeën deden ze op de schoolbanken en de universiteit op. Wat er in de proffen hun cursussen stond, wat er op TV, op de radio en in de kranten werd verteld was hun enige realiteit. Recht van de school naar het parlement of het voorzitterschap van een partij en beslissen over zaken waarvan ze eigenlijk geen barst verstand hadden, er wellicht niet eens de intelligentie voor hadden.
Advies kregen ze vaak van hun ouders en soortgenoten die een zelfde theoretische schoolopleiding en carièrre hadden doorlopen, en soms ging dat gepaard via een tussenstapje op een studiedienst een advokatenkantoor  een vakbondbaantje. Het enige 'vak' dat ze beheersen is dat van de Verkwistonomie.
Geen wonder dat de snotneuzen-partijvoorzitters van SPa-VLD en CD&V zich, en dus de Vlamingen, lieten rollen door de aan Grieken gewaagde francofone onderhandelaars.
Het had nog erger gekund wanneer de broekventjes met echte Grieken hadden moeten onderhandelen.

Toen Griekenland wou toetreden tot de Europese Unie zagen we daarin nog geen onheil, integendeel, we vonden dat Griekenland door haar geschiedenis daarvan  op termijn deel moest uitmaken, zij het na langdurige en grondige aanpassingen.
Ik en al mijn relaties met enige kennis van Griekenland waren stijl verbaasd dat
en wantrouwig zelfs wanneer bleek dat Griekenland zo snel aan de criteria van toetreding voldeed. Nog wantrouwiger en ongeloviger waren wij wanneer Griekenland ook tot de Euro mocht toetreden. Het bestuur, de organisatie, de economie, waren even corrupt en incompetent gebleven als voordien, en velen konden vaststellen dat het nog erger werd, vooral met de gulle subsidies die vanuit Europa werden gemolken.

Op een bepaald ogenblik wilden we een Griekse producent van aluminiumprofielen  benaderen omdat die zich korter bevond bij Servische firma waar wij een project gingen realiseren. Dat bleek ook al geen goed idee, want meestal werd de telefoon niet opgenomen, we werden verbonden met de verkeerde mensen die nauwelijks een andere taal spraken, aanvragen en tekeningen gingen verloren, verkeerde offertes werden gemaakt, ze kwamen hun beloftes niet na, en op de koop toe werden ze nog boos ook toen we afhaakten.
Uiteraard waren we ingedekt en voorbereid op een dergelijke afloop van onze welwillende poging.  

Ik begrijp niet dat de hoge piefen en experten van de EU zich zo hebben kunnen laten rollen door de Grieken, dat dat zo lang heeft kunnen duren, dat niemand de Grieken terdege heeft gecontroleerd, niemand een halt heeft geroepen en dat de burgers/belastingbetalers dit allemaal niet wisten.
In een onderneming kregen al die lui hun C4, en vonden ze nergens nog een verantwoordelijke baan.

Ik hoop dat het goed afloopt, maar die hoop is ijdel.
Griekenland kan dit nooit rechttrekken want ze hebben geen economie, geen terugverdiencapaciteit. Die capaciteit is wel het belangrijkste criterium om een lening te kunnen krijgen en terugbetalen.
Aangezien ze geen lening kunnen terugbetalen moeten ze er ook geen meer krijgen.
Hun lot, de straf voor de jarenlange leugens, bedrog en fraude is hun schuld met zweet terugbetalen of het bankroet, het terugkeren naar de Drachme en een inkomen dat lager ligt dan in Roemenië.
Ze vinden dat de Griekse eer die hiermee zou geschaadt worden? Welke eer? Die hebben ze met hun gedrag toch helemaal verloren?!
We gaan hun gedrag toch niet belonen door hun levensstandaard verder in stand te houden en de bodemloze putten te vullen? Het zal ook een waarschuwende les wezen voor al de regimes die menen de boel te kunnen belazeren.
Wat gaan de politici hier anders morgen moeten vertellen tegen de burgers? Dat ze tot 80 mogen werken voor een loon dat amper hoger is dan dat van een Griek?
Wat we dringend zullen moeten doen is ervoor zorgen dat de Grieken hun land niet kunnen verlaten om het hier te komen verknoeien en het de werknemers hier nog moeilijker te maken of de kassa te plunderen.

Tot afsluiting een korte animatiefilm " Een Griekse Tragedie " gemaakt door Nicole Van Goethem. Deze winnaar van verschillende prijzen, maar bovenal de zo begeerde academy Award (Oscar) vor beste korte animatiefilms , blijkt al van 1985 te dateren. Een product van bij ons dat ik graag in de kijker zet.
Reclame voor producten van eigen bodem helpt altijd bij het bestrijden van de crisis.
Wat is er van Nicole Van Goethem is geworden. Wat heeft Vlaanderen hiermee gedaan? Helaas is het hier voor talent eigenlijk een woestijn.Ze overleed op 58 jarige leeftijd in 2001.
Had ze nu nog geleefd zouden ook nu alle politici zijn gepasseerd om met haar op de foto te staan om hun PR te verzorgen. Zo had ze dan "toevallig" Kris Peeters tegen kunnen komen, en de Quickie niet te vergeten....
De keuze van het onderwerp is niet toevallig gekozen, daarvoor was ze te intelligent. Het blijkt nu zelfs visionair en zeer actueel te passen bij de zinloosheid van de inspanningen.