Aan Luc Van Balberghe,
Ik vroeg me al af waarom ik de afgelopen tijd je pen niet meer op het webpapier hoorde krassen. Je pas vernomen ziekte verklaart alles en het gemis van je regelmatige bijdragen aan onze revolutie maakt mij daarom dubbel triest. Maar elke strijd, elke revolutie moet gevochten worden met de volle overtuiging die te winnen. En winnen zullen jij en wij !Al kan mijn late bekentenis nu wat ongepast vleiend klinken, het is door het lezen van jouw artikeltjes dat ik ontdekte dat ik met een eigen blog van geen krantenforum meer moest verbannen worden omdat ik "fout" was.Mijn eigen blog sinds februari 2007 is het bewijs dat wij al klaar staan om met de vrijheidsvlag te zwaaien, dat je de strijd niet meer alleen voert, dat we zijn opgegroeid tot een leger dat men tot ver buiten onze grenzen hoort marcheren. Een enkele strijd moet je zelf voeren en winnen, en dat is de strijd om je gezondheid. Je weet al lang: er zijn vaak vele kleine en grote veldslagen nodig met soms wisselend succes, alvorens victorie kan gekraaid worden. Misschien herinner je je nog dat ik je eens een rondje zou tracteren op een terrasje in Mechelen, mocht ik je daar zien zitten. Ik vind het jammer dat we daar nog niet in geslaagd zijn, want al lijkt voor buitenstaanders de internet- kennissenkring afstandelijk en koel nog nooit hebben mensen zielsverwanten en medestanders mekaar zo snel kunnen vinden als via dit nieuwe medium, ook al wonen ze 10 of 100000 km van elkaar . Iemand die zoekt weet dat het waardevol is wanneer hij het eindelijk heeft gevonden. De vriendenkring van gelijkgezinden en soulmates is even solidair, hartelijk, medelevend en trouw als elke vleselijke vriendenclub. Om wat ik hier nu schreef mag het je niet langer verbazen dat jouw blog bovenaan in mijn lijst met favorieten staat, inmiddels aangevuld met een schare vrienden die zoals jij en ik. allemaal om andere redenen, al eens meer en dan weer minder schrijven. Ik wens, het ga jou en je dierbaren goed en steeds beter, niet enkel in 2010 maar in alle volgende jaren van jullie hopelijk lange leven.Wie weet moeten we in 2010 het toeval eens een handje helpen om mekaar op een terrasje te ontmoeten.
http://www.vrijvanzegel.net/blog2/
2 opmerkingen:
eh griffon, honderdduizend km is wat wat overdreven hé! Australie is maar 20.000 km weg...
btw, doe zo voort en heel veel succes gewenst in het nieuwe jaar.
Aangezien ik een mens ben die zich niet laat begrenzen door een geloof, acht ik leven mogelijk ver van onze planeet. En wie weet is een van de astronauten die momenteel rondjes draait boven ons ( ook wel nog geen 100000 km) een zielsgenoot van ons die vanuit het ruimtestation zijn blog bijhoudt en her en der reacties plaatst.
Die 100.000 km zijn dus eigenlijk in verhouding, zelfs tot daar waar de mens momenteel geraakt, relatief kortbij.
Ook voor jou Pluistje een superwar, gezelg gezond en voorspoedig 2010!
Een reactie posten