Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

15 juli 2015

Er was eens een toren


1436622452-20150711


De mensen dansen van de ene spelen naar de andere, niet denkend aan hun en de zorgen.
Maar wat als het brood op is?
De burger is murw geslagen, zien door de bomen het bos niet meer, dus zitten ze nu in de zetel naar Familie of Thuis te kijken, gaan apathisch naar een circus als de Tour, ‘de’ voetbal, een festival of pensenkermis.
Ze hebben onbewust begrepen dat ze toch niets te zeggen hebben, het niet uitmaakt voor wat en wie ze stemden; de zakken van sommigen weer werden gevuld en de hunne geledigd.


En zo staan ze in de hitte, 8 uur of langer vaak met hun armen in de lucht te springen op 1m², terwijl ze daar nog fors voor betalen ook. Je zou dat als werkgever eens moeten proberen, betaald bovendien. Ja, iedereen eist zijn leut op en is blij er een lap op te geven, wat dat ook mag inhouden. En de leiders keken toe en zagen dat het goed was. Zo maakt het na weken deadlines en heisa de burgers niet meer uit wat er over Griekenland beslist wordt. De democratie is toch dood.

Geen opmerkingen: