Winston Churchil schreef :
'If you will not fight for the right when you can easily win without bloodshed; if you will not fight when your victory will be sure and not too costly; you may come to the moment when you will have to fight with all the odds against you and only a small chance of survival. There may even be a worse case: you may have to fight when there is no hope of victory, because it is better to perish than to live as slaves.'

Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te leven als slaven."

14 februari 2011

Een oud inspirerend liedje

Op "Savats Oranje Theehuis", de blog die vooral de vrienden van de klassieke muziek bekoort werd er een muziekfragment geplaatst met de titel 'Valencia' gezongen door een van de beste tenoren van vorige eeuw: Tito Schipa. Het mag  oubollig klinken en een slechte opname zijn, Tito kon echt veel beter zingen dan deze oeropname laat uitschijnen. 
De reden dat ik het hier over dit liedje heb en laat horen komt doordat het mij inspireerde tot het schrijven van het navolgend artikel.

"Valencia, alle mensen zonder centen zitten in de cinema". Dat zongen mijn ouders en tijdgenoten tijdens het Interbellum. Dat is waar dit lied mij meteen aan herinnert omdat ik deze persiflage tijdens mijn jeugd regelmatig hoorde. Voor zeer veel Vlamingen was armoede meteen na de 1ste wereldoorlog nog steeds realiteit.

Na onder de Franstalige bevelen in de loopgraven gediend te hebben als kanonnenvlees, in hopelijk de laatste oorlog van de hoge adel, moet de Vlaamse spottekst, die wellicht al langer bestond, een nieuw leven hebben gekend tijdens de heropleving van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd.
Wij willen hopelijk geen lange doodstrijd van belgië noch een verarming van Vlaanderen onder het voorwendsel van solidariteit die trouwens naar de Vlamingen toe nooit heeft bestaan, maar een herleven en een verjonging van een onderdrukt Vlaanderen om te worden tot een moderne Vlaamse staat en een onafhankelijk vrij volk, zoals velen dit elders ons recent hebben voorgedaan.


Onze kinderen kennen het Valencia-liedje niet meer, want oubollig en dan nog gebaseerd op opera. Het is evenwel een deel van onze geschiedenis, van onze wording en het streven naar en het bereiken van de welvaart die we nu kennen.
Op school en in het stemhokje lijkt iedereen te zijn vergeten waar we vandaan komen en omarmen we al dan niet onwetend, maar onverschillig de religieuze Middeleeuwen waartegen we nog niet zo lang geleden streden, dan stemmen we op een nieuwe adel die op de kieslijsten de plaatsen bezet, van vader op zoon, dochter, kleinzoon...., dan stemmen we op partijen die haast de islam prediken om overeind te blijven.

Ik ga mijn kleinkinderen terug dit Valencia-liedje leren zingen en enkele varianten daarop.

"Valencia, alle mensen zonder hersens kijken naar de VRT" of "....zitten nu voor de TV" of "...stemmen op CD&V" of "...op de VLD". Natuurlijk met geschiedkundige en ervaringsduiding erbij zodat onze kleinkinderen morgen op een andere manier naar TV kijken of naar de nieuwe politieke baronnen luisteren. Zouden onze kinderen deze opvoedingsles kunnen appreciëren zodra ze hun kleuters dit liedje overal te horen zingen? Ja, vaak worden we niet begrepen en zelfs miskend in onze kennis en ervaring. Dat mag ons niet weerhouden aan onze kleinkinderen over te leveren wat we tijdens ons jonge leven nagelaten hebben bij onze kinderen, in de vaste overtuiging dat de school dit wel in onze plaats zou doen.

Politiek is dus iets waar men zich ook moet mee bezighouden want als jij niet mee bepaalt wat de politiek moet doen, dan bepaalt de politiek wel wat jij moet doen,... zelfs wat jij mag weten.
Democratie mag zich dus in aller eigenbelang niet beperken tot het gaan stemmen bij verkiezingen, maar moet uitgebreid worden met controle en participatie.
Dat is een soort van politieke dienstplicht zoals een legerdienst die al van in de school moet worden gestimuleerd.  Nee geen indoctrinatie zoals dat tot nu overal wordt gedoogd, zeker als het linkse of religieuze indoctrinatie betreft, maar een onderricht in onder meer verschillende politieke modellen, de politieke besluitvorming, het politieke debat, de controle door de burgers, de informatie voor de burgers enz.
Dit kan ook niet zonder het onderrichten van recht, te beginnen met de grondwet.
Recht en justitie gaan ons allemaal aan, niet enkel rechters, politici en advocaten.
is dit te moeilijk? Dat zouden juristen wel willen, maar men leert toch ook wiskunde aan iedereen, zelfs overbodige godsdienst is nog steeds een verplicht vak en daar maakt men enkele uren tijd voor in het lessenrooster. Een moderne maatschappij kan zonder islamitische of christelijke sharias en sprookjes, maar niet zonder recht en gerechtigheid.


Met een onafhankelijk Vlaanderen komt het Vlaamse Volk thuis in haar eigen huis en kan onze nieuwe republiek eindelijk de uitdagingen en gevaren van de 21ste eeuw trotseren.

2 opmerkingen:

lucky9 zei

Weeral de nagel op de kop.

Anoniem zei

Toch had ik graag één "détailtje" rechtgezet: In WO I waren het niet alleen Vlamingen die gediend hebben als kanonnenvlees omdat ze de bevelen van de franstalige officieren (soms niet goed, soms absoluut verkeerd) begrepen.
Er zijn ook duizenden gesneuvelden "van over de taalgrens" te betreuren geweest OM DEZELFDE REDEN hoor.
De "gewone piotten" spraken hun eigen moedertaal: "Le Wallon"... in àlle mogelijke dialecten, en dié simpele jongens verstonden er ook géén bal van.
Anderzijds, is het volkomen juist dat de "hogere militairen" eigenlijk niet veel afwisten van militaire strategie... zèlfs "le Maréchal Foch", de zo gelauwerde "held" (???) bleek later ènkel een soort veredelde massaslachter van gewone soldaten geweest te zijn.
Naar het schijnt, zou men zinnens zijn om het Fochplein in Leuven, (nà veranderingswerken) een nieuwe naam te bezorgen.
Groeten van Fikken.