Frankrijk betaalde de voorbije acht jaar al 58 miljoen dollar aan losgeld aan terroristen, en financierde het daarmee. In totaal haalde het land samen met Duitsland, Italië, Spanje, Denemarken en Spanje 15 gegijzelden vrij tegen betaling. Dus het bedrag is nog veel hoger, en wordt de voorbije zes jaar alleen, geraamd op 125 miljoen €.
Diegenen die zich in risicogebieden begeven, om welke reden ook, moeten hun gekozen lot maar ondergaan. Het is misschien begrijpelijk dat de naaste familie aandringt op redding, soms met eigen middelen: maar de realiteit is dat het meestal met onze middelen is. Het niet betalen van losgeld redt bovendien veel meer levens.
De V.S. en G.B. betalen niets. Iemand gijzelen en onthoofden brengt niets op. Meer zelfs, het wordt aanzien als een misdrijf om terroristen te betalen. Maar daardoor sterven er uiteindelijk minder mensen, die natuurlijk nooit het nieuws halen.
Wat ik vind: Niet betalen is dus de enige ethische optie, en maakt geld vrij voor andere projecten aan mensen die het “verdienen” geholpen te worden. U brave belastingbetalende vredelievende burger bijvoorbeeld?!
Solidariteit wordt op vele manieren misbruikt. Die wordt u niet meer gevraagd, maar gewoon ontstolen op een manier een manier waarmee goedmenschen geen enkel ethisch probleem hebben.
Uit het artikel van Peter Singer (waarvan de link onderaan te vinden is)
“The pressure on governments to pay ransoms, or at least facilitate the payment of ransoms by families desperate to save their loved ones’ lives, is understandable. It is an application of the so-called “Rule of Rescue”: our perceived duty to spend almost any amount to save an identifiable victim, such as a trapped miner, an injured mountain climber, or an extremely premature baby. We are far less willing to invest in saving lives when the victims cannot be identified in advance, even when the number of lives saved would be higher – for example, by providing better road safety or education in preventive health measures.
The Rule of Rescue should be understood as a rule about human psychology, not about morality. Applying it can seem justifiable if we put ourselves in the position of a captive, or imagine that our child, parent, or spouse has been captured by terrorists who make a credible offer to release our loved one for a ransom.
Governments that pay ransoms are saving the lives of some of their citizens, but putting the remainder of their citizens – and others – at greater risk. The refusal to pay ransoms to terrorists can seem callous, but in truth it is the only ethical policy. Every government should adhere to it.
Read more at http://www.project-syndicate.org/commentary/islamic-state-hostages-ransom-by-peter-singer-2014-12#EJtH7dMZp876MBq7.99
Diegenen die zich in risicogebieden begeven, om welke reden ook, moeten hun gekozen lot maar ondergaan. Het is misschien begrijpelijk dat de naaste familie aandringt op redding, soms met eigen middelen: maar de realiteit is dat het meestal met onze middelen is. Het niet betalen van losgeld redt bovendien veel meer levens.
De V.S. en G.B. betalen niets. Iemand gijzelen en onthoofden brengt niets op. Meer zelfs, het wordt aanzien als een misdrijf om terroristen te betalen. Maar daardoor sterven er uiteindelijk minder mensen, die natuurlijk nooit het nieuws halen.
Wat ik vind: Niet betalen is dus de enige ethische optie, en maakt geld vrij voor andere projecten aan mensen die het “verdienen” geholpen te worden. U brave belastingbetalende vredelievende burger bijvoorbeeld?!
Solidariteit wordt op vele manieren misbruikt. Die wordt u niet meer gevraagd, maar gewoon ontstolen op een manier een manier waarmee goedmenschen geen enkel ethisch probleem hebben.
Uit het artikel van Peter Singer (waarvan de link onderaan te vinden is)
“The pressure on governments to pay ransoms, or at least facilitate the payment of ransoms by families desperate to save their loved ones’ lives, is understandable. It is an application of the so-called “Rule of Rescue”: our perceived duty to spend almost any amount to save an identifiable victim, such as a trapped miner, an injured mountain climber, or an extremely premature baby. We are far less willing to invest in saving lives when the victims cannot be identified in advance, even when the number of lives saved would be higher – for example, by providing better road safety or education in preventive health measures.
The Rule of Rescue should be understood as a rule about human psychology, not about morality. Applying it can seem justifiable if we put ourselves in the position of a captive, or imagine that our child, parent, or spouse has been captured by terrorists who make a credible offer to release our loved one for a ransom.
Governments that pay ransoms are saving the lives of some of their citizens, but putting the remainder of their citizens – and others – at greater risk. The refusal to pay ransoms to terrorists can seem callous, but in truth it is the only ethical policy. Every government should adhere to it.
Read more at http://www.project-syndicate.org/commentary/islamic-state-hostages-ransom-by-peter-singer-2014-12#EJtH7dMZp876MBq7.99
Geen opmerkingen:
Een reactie posten